________________
[२२७] उच्छोलेहि वा पहोलेहि वा, अभिकंखसि, सेसं तहेव जाव नो पडिगाहिजा ॥ से णं परो ने० आ० भ० ! आहरेयं वत्थं कंदाणि वा जाव हरियाणि वा विसोहित्ता समणस्सणं दाहामो, एय० निग्धोसं तहेव, नवरं मा एयाणि तुमं कंदाणि वा जाव विसोहेहि, नो खलु मे कप्पइ एयप्पगारे वत्थे पडि ग्गाहित्तए, से सेवं वयंतस्स परो जाव विसोहित्ता दलइजा तहप्प० वत्थं अफासु नो प०॥ सिया से परो नेता वत्थं निसिरिजा, से पुव्वा० आ० भ० ! तुमै चेव णं संतियं वत्थं अंतोअंतेणं पडिलेहिजिस्सामि केवली बूया आ०, वत्थंतेण बद्धे सिया कुंडले वा गुणे वा हिरण्णे वा सुवण्णे वा मणी वा जाव रयणावली वा पाणे वा वीए वा हरिए वा, अह भिक्खू णं पु० जं पुवामेव वत्थं अंतोअंतेण पडिले हिजा । (सू० १४६ )
હવે પછીનાં કહેવાતાં આયતનેને ઉલંધીને સાધુ ચાર અભિગ્રહવાળી પ્રતિમાઓને ધારીને તે પ્રમાણે વસ્ત્રોને શોધવાનું જાણે, (૧) ઉદિઈ–પૂર્વે જે વસ્ત્ર સંક૯યું છે, તે યાચીશ, (૨) પ્રેક્ષિતં–મેં પૂર્વે જે દેખ્યું છે, તે જ યાચીશ ५९ मी नही. ( 3 ) मत२ परिक्षा ( ) અથવા ઉત્તરીય પરિભેગવડે શય્યાતરે વસ્ત્રને પહેરીને વાપરી નાંખ્યા જેવું કરી દીધું હોય તે લઈશ. (૪) જે તદ્દન ફેંકી દેવા જેવું વસ્ત્ર હોય તેને યાચીશ. આ ઉપર બતાવેલાં ચાર સૂત્રને સમુદાય અર્થ છે. આ ચારે પ્રતિમાઓની બાકીની વિધિ પિંડેષણ માફક જાણવી. (સ્થવિરકલ્પીને ચારે કહેશે,
