________________
[૩૨૪ સમુદ્ર ઉલ્લંઘીને જ્યાં જંબદ્વીપ છે, ત્યાં આવી ક્ષત્રિયકુંડ નગરના ઈશાન કોણમાં ઉતાવળા આવી પહોંચ્યા.
- ત્યારબાદ શક નામે દેવના ઇંદ્ર ધીમે ધીમે વિમાનને ત્યાં થાપી, ધીમે ધીમે તેમાંથી ઉતરી, એકાંતે જઈ મહે. વૈકિય સમુદ્દઘાત કરી એક મહાન મણિ-સુવર્ણ તથા રત્ન જડિત, શુભ મને હર રૂપવાળું દેવચ્છેદક (ઓરડા) વિકુવ્યું (બનાવ્યું છે, તે દેવછંદકની વચ્ચોવચ મધ્ય ભાગે એક તેવુંજ રમણીય પાદપીઠિકા સહિત એક મહાન સિંહાસન વિકુવ્યું. પછી જ્યાં ભગવાન હતા, ત્યાં આવીને ભગવાનની ત્રણવાર પ્રદક્ષિણા કરી વાંદી નમી ભગવાનને લઈ જ્યાં દેવછંદક હતું ત્યાં આવી ધીમે ધીમે પૂર્વ દિશા સામે ભગવાનને સિંહાસનમાં બેસાડ્યા. પછી શત પાક અને સહસપાક તેલ વડે મર્દન કરી ગંધકાષાયિક વસ્ત્રવડે લુછીને પવિત્ર પાણીથી નવરાવી લક્ષમૂલ્યવાળું ઠંડું રક્તશીષચંદન, ઘસી તૈયાર કરી તેના વડે લેપન કર્યું. ત્યારબાદ નિશ્વાસના લગારેક વાયુથી ચલાયમાન થનારાં, વખણાયેલાં નગર કે પાટણમાં બનેલાં, ચતુર જનેમાં વખણાએલાં, ઘોડાંનાં ફીણ જેવાં મહર, ચતુર કારીગરેએ સેનાથી ખંચેલા, હંસ સમાન સ્વરછ બે વસ્ત્રો પહેરાવ્યાં. પછી હાર, અર્ધહાર ઉરસ્થ, એકાવળિ પ્રાલંબ, સુત્રપટ્ટ, મુકુટ તથા રત્નમાળાદિ આભરણે પહેરાવ્યાં. પછી જૂદી જૂદી જાતની ફૂલની માળાએથી પુષ્પતરૂના માફક શણગાર્યો. પછી ઈ પાછો બીજીવાર
