________________
[૨૬૭] वा अभिसंधारिंति निसीहियं गमणाए ते नो अन्नमन्नस्स कायं आलिंगिज्ज वा विलिंगिज्ज वा चुंबिज्ज वा दंतेहिं वा नहेहिं वा अच्छिदिज्ज वा वुच्छि०, एयं खलु० जं सव्वटेहिं सहिए समिए सया जएज्जा, सेयमिणं मनिज्जासि ઉત્તf ir (પૃ. ૨૪) નિદિયાતિર્થ | ર-ર-૧ ..
તે ઉત્તમ સાધુ રહેલા સ્થાનમાં અયોગ્યતાના કારણે બીજે સ્થળે ભણવાની જગ્યાએ જવા ઈછે, તે ત્યાં ઈડ વિગેરે પડયાં હોય તો અપ્રાસુક જાને ન જાય, પણ ઇંડાં વિનાની ફાસુ જગ્યા હોય તે ગ્રહણ કરે, આ પ્રમાણે બીજાં સૂત્રે પણ શય્યા માફક સમજવાં. તે પાણીથી ઉત્પન્ન થયેલાં કંદ વિગેરે પડયાં હોય તે તે જગ્યાએ પણ ભણવા ન બેસે. ત્યાં ગયા પછીની વિધિ કહે છે–ત્યાં ગયેલા બે ત્રણ કે વધારે સાધુ હોય તે પરસ્પર એકેકની કાયાને સ્પર્શ ન કરે, તેમ જેનાથી મેહનો ઉદય થાય તેમ વળગે પણ નહિ, તથા કંદર્પ પ્રધાન જેમાં છે એવું મુખ ચુંબન વિગેરે ન કરે, (મોઢાને મેટું ન લગાડે) આજ વર્તન સાધુનું સર્વસ્વ છે, અને તેથી જ બધાં પરલેકના પ્રજનવડે યુકત છે, તથા તે પ્રમાણે વર્તનાર પાંચ સમિતિ પાળતો જીંદગી સુધી સંયમ અનુષ્ઠાન આચરે, અને આજ પરમ કલ્યાણ છે, એવું ઉત્તમ સાધુ માને. નિષાધિકા નામનું બીજું અધ્યયન સમાપ્ત થયું.
