________________
[ ૨૩૨ ]
खंधंसि वा मं० मा० पासा० ह० अन्नयरे वा तह० अंतलि० नो आयाविज वा० प० ॥ से० तमायाए एगंतमवक्कमिजा २ अहे झामथंडिल्लुंसि वा जाव अन्नयरंसि वा तहप्पगारंसि थंडिल्लुंसि पडिलेहिय २ पमजिय २ तओ सं० वत्थं आयाવિજ્ઞ યા યા, પચં વહુ॰ સયા નપ્રાપ્તિ (સૢ૦ ૨૪૮ ) त्तिबेमि ॥ २-१-५-१ वत्थेसणस्स पढमो उद्देसो समत्तो ॥ તે ભિક્ષુ અવ્યવહિત ( ) જગ્યામાં વસ્ત્ર ન સુકવે, વળી સુકવવા ઈચ્છે, તા થાંભા ઉપર, ઉંબરા ઉપર, ઊખળી ઉપર તથા સ્નાન પીઠ ( નહાવાના એટલા ) ઊપર ન સુકવે, તથા કુકિય ( ) ભિત, શિલા, લેલુ અથવા તેવા અધર સ્થાન ઉપર પડવાના ભયથી સુકવે નહિ, તથા સ્કંધ માંચા પ્રાસાદ હવેલી અથવા તેવા બીજા કાઈ અધર ભાગમાં પડવાના ભયથી સુકાવે નહિ, પણ જો સુકાવ વાની ખાસ જરૂર હોય તા, એકાંતમાં જઈને અચિત્ત જગ્યા જોઇને આઘાથી પુજીને આતાપના વિગેરે કરે, આજ ભિક્ષુની સર્વ સામગ્રી છે. ( આમાં કપડાં સુકવવાનું સ્થાન મચિત્ત જગ્યા બતાવી, તથા અધર લટકતાં રાખવાની ના પાડી, તથા જમીન પર પડતાં યતના ન રહે, માટે જગ્યા પુજીને એકાંતમાં સુકવવાં વધારે સારૂ છે. )
પહેલા ઉદ્દેશા કહીને બીજો કહે છે, તેને આ પ્રમાણે સંબંધ છે. ગયા ઉદ્દેશામાં વસ્ત્ર લેવાની વિધિ બતાવી, અને આ ઉદ્દેશામાં પહેરવાની વિધિ કહે છે, આ સંબ ંધે આવેલા ઉદ્દેશાનું આ પ્રથમ સૂત્ર છે, .
