________________
[૧૧૫] હાથમાં ખાનાર જિનકલ્પી હોય, તે ગૃહસ્થને પ્રથમ જ કહે, હે આયુષ્યન્ ! અથવા હે બાઈ ! તમે ન ખરડેલા હાથે, ખરડેલા વાસણે અથવા ખરડેલા હાથે, ખરડેલા વાસણે આ પાતરામાં કે આ હાથમાં સંભાળથી લઈને આપે, અથવા પિતે જે વસ્તુ જોઈતી હોય, તેનું નામ કહીને યાચે અને તે ગૃહસ્થ આપે તે ફાસુ આહાર લે.
અહીં ખરડેલો હાથ, ખરડેલું વાસણ અને થોડું દ્રવ્ય પછવાડે રહે એ આઠમે ભાગે જિનકલ્પીને કલ્પ, સ્થવિર કલ્પીને તે સૂત્ર અર્થની “હાનિ વિગેરેના કારણેને લઈને બધા ભાંગા કલ્પે છે–
અ૫લેપા નામની ચોથી પિંડએષણા.
કુરમુરા મમરા પૃથક વિગેરે ચોખા શેકીને બનાવેલા હોય, તે તે લેતાં વાસણ હાથને લેપ લાગતું નથી તથા અલ્પ તે ચાખાની કણકી વિગેરેના બનાવેલ હોય તે અલપેપર્યયકહેવાય, તે બંનેને લેવાય છે. તેમ વાલ, ચણા વિગેરે પણ કપે.
અવગુહિતા-(૫) એટલે ગૃહસ્થ પિતાને ખાવા માટે વાસણ ધાયું હોય કે હાથ ધોયા હોય, તેવા વાસણમાં જે પાણીને લેપ દેખાતે હોય તે લેવું ન કપે. પણ બહુ સુકાઈ ગયું હોય તે શરાવલા, ડિડિમ (કાંસાનું વાસણ) તથા કોશક ( ) માં ખાવાનું કાઢેલું હોય, તે સાધુને લેવું કલ્પ.
