________________
[ ૨૧૮ ]
(સૂ ૦ ૨૪૦ )ત્તિનેમિ ॥ ૨-૨-૭-૨ || માાજ્યયન ચતુથૅમ્ ॥ ૨-૪ ॥
ઉપર બધાં સૂત્ર કહીને છેવટના સાર કહે છે કે તે સાધુ સાધ્વીએ ક્રોધ માન માયા લાભને દૂર કરી વિચારી મુદ્દાની વાત નિશ્ચય કરીને ધૈયતા રાખી વિવેકપૂર્વક ભાષા સમિતિ યુક્ત પોતે બનીને ખેલે આ ભિક્ષુનું સર્વસ્વ છે. ચોથું અધ્યયન સમાપ્ત થયું.
ચેાથું કહીને પાંચમું કહે છે, તેના આ પ્રમાણે સંબંધ છે, ચાથામાં ભાષા સમિતિ ખતાવી, ત્યારપછી એષણા સમિતિ કહેવાય છે. તે વજ્રની અંદર રહેલી ( તેને આશ્રયી ) કહે છે—
.
આ સંબંધે આવેલા આ અધ્યયનના ચાર અનુયોગદ્વારા ઉપક્રમ વિગેરે થાય છે, તેમાં ઉપક્રમની અંદર રહેલ અધ્યયનના અધિકારમાં ‘ વસ્ર એષણા ' બતાવી છે, અને ઉદ્દેશાના અધિકાર ખતાવવા નિયુક્તિકાર કહે છે.
पढमे गहणं बीए धरणं, पगयं तु दव्ववत्थेणं ॥ एमेव રોફ પાર્થ, માથે પારં તુ ગુળધારી ॥ રૂ૨૯ ॥
પહેલા ઉદ્દેશામાં વસ્ત્રની લેવાની વિધિ બતાવી છે, બીજામાં રાખવાની વિધિ છે, નામનિષ્પન્ન નિક્ષેપામાં વસ્ત્ર એષણા છે, તેમાં વસ્ત્રના નામ વિગેરે ચાર પ્રકારે નિક્ષેપેા છે, નામ સ્થાપના સુગમ છે, દ્રવ્ય વસ્ત્ર ત્રણ પ્રકારનુ છે, એકેદ્રિયથી ખનેલુ તે રૂ વિગેરેનું અનાવેલું સુતરાઊ કાપડ છે,
