________________
[ ૯૮ ]
ક્રૂર ન હોય, તેવા સાધુને પૂછ્યા વિના ફક્ત જવાના પ્રમાદથી પરઠવીદે, તા સાધુપણાને દોષ લાગે, માટે શું કરવું ? તે કહે છે, તે વધેલા આહાર લઇને તે સાધુ બીજા સાધુએ પાસે જ ઈને બતાવે અને કહે, કે હે શ્રમણ ! આ મારે વધી ગયું છે, તે હું ખાઈ શકતા નથી, જેથી તમે કિંચિત્ ખાઓ, ત્યારે તે કહે, કે અમારાથી બને તેટલુ ખાઈશુ, દેખીશું, અથવા બધું ખાઇશુ, દેખીશુ.
सेभिक्खू वा २ से जं० असणं वा ४ परं समुद्दिस्स बहिया नीहडं जं परेहिं असमणुन्नायं अणिसिद्धं अफा० जाव नो पडिगाहिजा जं परेहिं समणुष्णाय सम्मं णिसिहं फासूर्य जाव पडिगाहिज्जा, एवं खलु तस्स भिक्खुस्स भिक्खुणीए થા સામયિય (સૂ૦ ૯૯) ૨-?–?-૬ || fબ્દેવાયાં નથમ उद्देशकः ।
તે સાધુ આવા આહાર જાણે કે, ચાર ભટ વિગેરેને ઉદ્દેશીને ઘરમાંથી કાઢેલ છે, પણ તે આહારને ચાર ભટ વિગેરેએ સ્વીકાર્યા નથી, તે તે મહુ દોષવાળા જાણીને લેવા નહિ, પણ જો તે આહાર તે ધણીએ સ્વીકારી પોતાના ક હાય, અને તે આપે તે લેવા, આ સાધુની સર્વ સાધુતા છે. નવમા ઉદ્દેશે! સમાપ્ત.
