________________
[ ૮૯ ] प० । से भिक्खू वा० से जं. कणं वा कणकुंडगं वा कणपूय. लिंय वा चाउलं वा चाउलपिटुं वा तिलं वा तिलपिढें वा. तिलपप्पडगं वा अन्नयरं वा तहप्पमारं आमं असत्थप० लाभे संते नो प०, एवं खलु तस्स भिक्खुस्स सामग्गियं ॥ (સૂ૦ ૪૮) ૨-૨-૨-૮ | Twવૈષriયામછમ ઘેરાવ !
તે ભિક્ષુ આવું જાણે, કે જવા કુસુમ વિગેરે અબીજ છે, જાઈ વિગેરેનાં મૂળબીજ છે, સત્સકી વિગેરે સ્કંધબીજ છે, અથવા ઈશ્ન (શેરડી) વિગેરેનાં પર્વબીજ છે, તેજ પ્રમાણે અજાત, મૂળજાત, કંધજાત, પર્વજાત તે તેમાંથી જ જન્મે છે, પણ બીજેથી નહિં, તwલી (કંદલી) નું મસ્તક (વચલે ગર્ભ) અને કંદલી શીર્ષ તે તેને સ્તબક એ પ્રમાણે નાળીયેર વિગેરેમાં પણ સમજવું, અથવા કંદલી વિગેરેના મસ્તક સમાન જે કંઈ છેદવાથી તુર્તજ ધ્વંસ પામે છે, તેવું બીજું પણ કાચું અશસ્ત્ર પરિણત હોય તે લેવું નહિ, તથા તે ભિક્ષુ એવું જાણે કે શેરડી, રોગ વિગેરેથી છિદ્રવાળી થાય અંગાર હિત (રંગે બગડી ગયેલ) હેય, તથા છાલ છેદાઈ ગયેલી હોય, વિગમિય, તે વરગડે અથવા શિયાળીએ થેડી ખાધેલા હેય, આવા છિદ્ર વિગેરેથી તે શેરડી વિગેરે અચિત થતી નથી તથા વેત્રાગ્ર તથા “કંદલી ઊસુયં ” તે કંદલિને મધ્ય ભાગ એવું બીજું પણ કાચું અપરિણત હોય તે લેવું નહિ, આ પ્રમાણે લસણ સંબંધી પણ જાણવું કે અપરિણત હોય તે ન લેવું, આમાં “ચેયગ”ને અર્ય કેશિકાના આકારે લ
