________________
रमेश घेटाई गत मान्यता छ । गमे ते सत्य होय, वर्तमान 'मनुस्मृति'ने पी. वी. काणे ई. प. २०० थी ई. स. २०० वच्चे मूके छे । अमारी मान्यता छे के मा ग्रंथ ई. पृ. २०० भासपासनो छ । घे संमवित संपादनो
प्रास्ताविक विचारणा पूरी करीने भागळ वा पहेला एक वधु वातना निर्देश करी देवो घटे के मनुमओनी गमे ते अने गमे तेवडी परंपराए मा ग्रंथन सपादन क्युं होय, आ परंपरामां गमे ते सत्य हाय, परंतु एक बात तो ग्रंथरचनाना मान्तरिक प्रमाणोमांथी निश्चितपणे तरी मावे छे के प्रस्तुत भृगुमे कहेला प्रथमा सपादनकर्ता वे मनुभो तो छ ज अने ते बे मनुओनु दृष्टिबिन्दु महाशे एकबीजाथी जुदं पण पडे छे । स्वरक्षणने माटे प्राचीन प्रमाणमां उदारमतवादी दृष्टिमांथी समाज रूढगदमा सरी पडवानो मारंभ थयो ते समये आ प्रथ तेना वर्तमान स्वरूपे आपणने मळे छ । एम लागे छे के मा प्रथमा अध्याय २ थी ६ ए एक मनुन प्रदान छे, अध्याय १ तथा ७ थी १२ ए बीजा मनुनुं । ग्रंथने व्यवस्थित, वैज्ञानिक बनाववानु काम बीजा मनुए कर्यु छ । प्रथम मनु विशेष आदर्शवादी अने प्रमाणमा उदारमतवादी छे, बीजो मनु वधु वास्तविक, व्यवहारु, वैज्ञानिक भने परंपरास्थापक छे । मानां प्रमाणो नीचे प्रमाणे आपी शकाय :
(१) अध्याय २ थी ६ ना घणा श्लोको, विचारो, विषयोनी अन्य अभ्यायोमा पुनरुक्ति थई छ ।
(२) अध्याय २ थी ६ना मनुनु सामान्य वक्तव्य सुधारावादीनु छे । नवी विचारणाने ते आवकारे पण छे । आनी सामे बाकीना अध्याय लखनार मनुनु सामान्य वक्तव्य रूढिवादीनुं छे, ते व्यवहारदक्ष अने निश्चित विचारणानो मामही वधारे छ।
(३) पहेला मनु करता बोजो मनु ब्राह्मणनुं गौरवगान भने शूद्रनी निन्दा घणी वधारे करे छ । प्रथम मनु ब्राह्मणना गुणार्जन, ज्ञान, अभिजात्य भने संस्कारिताने कारणे तेने सन्माने छे त्यारे बीजो मात्र तेना जन्मने कारणे ।
(४) पहेलो मनु ज्ञानी शूदथी ज डरे छे, ज्यारे बीजाने तो शूद्र प्रत्ये पूरो अणगमो छ।
(५) पहेला मनु करतां बीजो धर्मप्रमाण घणा वधारे प्रमाणमा मागे छ । (६) मनुना आदेशना निर्देश पण पहेला करतां बीजामा वधारे छे ।
