________________
૧૨
મહાવીર વાણી ૩. નાના મોટા કોઈ પણ પ્રાણીના પ્રાણનો કે પ્રાણોનો નાશ, ન કરવો, અત્ત ન લેવું, વિશ્વાસઘાત ન કરવો, અસત્ય ન બોલવું આ, સાધુઓને બેસણે બેસનારા મનુષ્યનો આચાર છે – ધર્મ છે. (४) जरामरणवेगेणं, वुज्झमाणाण पाणिणं। धम्मो दीवो पइट्ठा य, गई सरणमुत्तमं ।।४।।
(૩૦ ૦ ૨૩, T૦ ૬૮) ૪. જરા અને મરણના વેગથી ઘસડાતા પ્રાણીઓને માટે એકલો ધર્મ બેટરૂપ છે, ટકી રહેવાના સ્થાનરૂપ છે, આશરા સમાન છે, અને ઉત્તમ શરણ સમાન છે. (५-६) जहा सागडिओ जाणं, समं हिच्चा महापहं ।
विसमं मग्गमोइण्णो, अक्खे भग्गम्मि सोयई ॥५॥ एवं धम्मं विउक्कम्म, अहम्म पडिवज्जिया। बाले मन्चुमुहं पत्ते, अक्खे भग्गे व सोयई ॥६॥
( To , To ૨૪,૨૧) પ-૬. જેમ કોઈ ગાડાખેડુ કે ગાડીવાળો જાણી જોઈને સમ-સપાટ-રાજમાર્ગને છોડી દઈ વિષમ-વાંકાચૂકા માર્ગે પોતાના વાહનને ઉતારે, અને ધરી ટૂટી જાય ત્યારે શોક કરવા બેસે, તેમ મનુષ્ય જાણી જોઈને ધર્મમાર્ગને છોડી દઈ, અધર્મમાર્ગને પકડે અને છેવટે મૃત્યુના મુખમાં સપડાતાં જીવનની ધરી ટૂટી જાય, ત્યારે શોક કરવા બેસે છે. (૭-૮) ના ના વાયuff, ન સ દિનિયર
- अहम्मं कुणमाणस्स, अफला जन्ति राइओ ।।७।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
