________________
મહાવીર વાણી ૧૩૮. એ જ રીતે જે મનુષ્ય, રૂપો તરફ દ્વેષ ધરાવે છે, તે તો વળી ભારે દુઃખની પરંપરાને પામે છે. જેના ચિત્તમાં રૂપો તરફ ટ્રેષ ભરેલો છે તે ભારે કુસંસ્કારોને પોતાના ચિત્તમાં ભેગા કરે છે અને
જ્યારે એ કુસંસ્કારોનું ભયંકર પરિણામ આવીને ખડું થાય છે ત્યારે વળી એ પીને દુઃખ, દુઃખ અને દુઃખ જ થાય છે. (૨૨૬) વે વિરત્ત મજુમો વિરોm,
एएण दुक्खोहपरंपरेण । સ્નિગ્ધ, અવમત્તેવિ સન્તો, जलेण वा पोक्खरिणीपलासं ॥९॥
(૩૦ ૩૦ ૨૨, To રૂર-૩૪). ૧૩૯. મનુષ્ય ભલે ને દુનિયાની વચ્ચે રહેતો હોય, તેમ જ ગૃહસ્થાશ્રમી અને કુટુંબકબીલાવાળો હોય; પરન્તુ તેમ છતાં રૂપો તરફ રાગ ન ધરાવતો હોય, તો તેને રૂપો બાબત શોક થતો નથી; અર્થાત્ રૂપો ન મળતાં તેને અફસોસ કે દ્વેષ થતાં નથી; આવો વિરાગી અને વિશકી પુરુષ, જેમ કમલિનીનું પાંદડું પાણીથી લેવાતું નથી, તેમ દુઃખની પરંપરાઓથી લપાતો નથી. (૪૦) વિન્દ્રિયસ્થા માસ અસ્થા,
दुक्खस्स हेउं मणुयस्स रागिणो। ते चेव थोवं पि कयाइ दुक्खं,
न वीयरागस्स करेन्ति किंचि ॥१०॥ ૧૪૦. રૂપની જ જેમ શબ્દ, ગંધ, રસ અને સ્પર્શ એ બધા ઈદ્રિયોના પદાર્થો અને મનના પદાર્થો રાગવાળા આસક્ત મનુષ્યને દુઃખનાં કારણો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
