________________
૧૯૬
મહાવીર વાણી સ્વરૂપને જાણી લે છે ત્યારે જ તે પોતાના મનની, પોતાના વચનની અને પોતાની કાયાની તમામ પ્રવૃત્તિઓને રોકી ઈને શૈલેશી દશાને એટલે હિમાલય પર્વત જેવી સ્થિર દશાને - અપ દશાને પામે છે. (૨૨૨) ૪ નો નિમિત્તા મેનેજિં ઘડિવના
तया कम्मं खवित्ताणं सिद्धिं गच्छइ नीरओ ।।१८।। ૨૯. જ્યારે પોતાના મનની, પોતાના વચનની અને પોતાની કાયાની તમામ પ્રવૃત્તિઓને રોકી દઈને શૈલેશી દશાને પામે છે ત્યારે જ પોતાના તમામ મલિન સંસ્કારોનો-સંકુચિત સંસ્કારોનો-સમૂળ નાશ કરીને પૂર્ણ નિર્મળ થયેલો તે સિદ્ધિને પામે છે. (३००) जया कम्मं खवित्ताणं सिद्धिं गच्छइ नीरओ।
तया लोगमत्थयत्थो सिद्धो हवइ सासओ ।।१९।। ૩૦૦. અને જ્યારે પોતાના તમામ મલિન સંસ્કારોનો સમૂળ નાશ કરીને પૂર્ણ નિર્મળ થયેલો સાધક સિદ્ધિને-કૃતકૃત્યતાને-પામે છે ત્યારે જ તે, સમગ્ર લોકના માથા ઉપર રહેનારો એવો શાશ્વત સિદ્ધ બને છે. અર્થાત્ કૃતકૃત્યતાના ભાવને પામેલો સાધક સમસ્ત લોકનો શિરોમણિ બને છે અને કાયમી – જેનો કદી વિનાશ નથી એવો - સિદ્ધ બને છે. (३०१) सुहसायगस्स समणस्स सायाउलगस्स निगामसाइस्स ।
उच्छोलणापहाविस्स दुल्लहा सोग्गई तारिसगस्स ।।२०।। - ૩૦૧. જે શ્રમણ, કેવળ પોતાના શરીરનાં સુખોનો જ સ્વાદિયો
છે, તે માટે જ વ્યાકુળ રહ્યા કરે છે અને જ્યારે જુઓ ત્યારે ખૂબ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
