________________
तथा उपासगदसा अध्येन श२० भगवान बाग आयां सं आणंद विचार्योतथारूप अरिहंत भगवंत नो नाम गोत्र सुण्यां पिण महाफल है तो किसु कहिवं सन्मुख जइ वंदणा नमस्कार करवा नो, प्रश्न पूछवा नों---पर्युपासना, सेवा करवा नों, विस्तीर्ण अर्थ ग्रहण नों, तो हूं जावू जाव पर्युपासना-सेवा भगवंत नी करूं । इहां पिण भगवंत नी पर्युपासना-सेवा कही, ते सेवा नो मोटो फल कह्यो १७ ।
तथा उपासगदसा अ० ७.१० में कह्यो सकडाल-पुत्र नै देवता कह्यो-काले महामाहण पुरुष उत्पन्न-केवलज्ञान-दर्शनधर तीन काल ना जाण इत्यादिक गुण करी कह्यो, देवता मनुष्य नै अच्चणिज्जे पूयणिज्जे वंदणिज्जे णमंसणिज्जे सक्कारणिज्जे सम्माणणिज्जे कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जवासणिज्जे तच्चकम्मसंपयासंपउत्ते तंणं तमं वंदेज्जाहि जाव पज्जूवासेज्जाहि'--इहां कह्यो देवता मनुष्य नै अच्चिवा जोग्य, बांदवा जोग्य, पूजिवा जोग्य, सत्कारवा जोग्य, सनमान देवा जोग्य, किल्लाणीक, मंगलीक, दैवत, चैत्य एहवा भगवंत नी सेवा करिवा जोग्य छै ते माट तूं वंदजै जाव पर्युपासना-सेवा कीजै। इहां भगवान ना च्यार नाम कह्या तेहनी पर्युपासना-सेवा कही १८ ।
तथा सुयगडांग द्वितीय श्रुतखंधे उद्देशै ७।३३ में गौतम उदक पेढाल-पुत्र नै कह्यो ते पाठ-"आउसंतो! उदगा! जे खलु तहारूवस्स समणस्स वा माणस्स वा अंतिए एगमवि आरियं धम्मियं सुवयणं सोच्चा णिसम्म अप्पणो चेव सुहमाए पाडेलेहाए अणुत्तरं जोगखेमपयं लंभिए समाणे सो वि ताव तं आढाइ पडिजाणेइ वंदइ नमसइ सक्कारे इ सम्माणेइ कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जूवासइ। इहां गौतम कह्यो
ए आउखावंत उदक ! जे निश्चै तथारूप श्रमण माहण कनै एक पिण आर्य धर्ममय भलो वचन सांभली हिय धारी आत्माई सूक्ष्म बुद्धि करी आलोची नै प्रधान-रूडो मुक्ति साधन जोग क्षेम पद लाभे छतै, ते पिण ते श्रमण माहण प्रत आदर देवै, भलं जाण वंदणा-नमस्कार करै, सत्कार दिये, सन्मान दिये, कल्याणकारी ते कल्याण, विघन उपसम ना हेतुपणां थकी-मंगलीक, ए धर्मदेव ते माटै देवयं चित्त प्रसन्नता नों हेतु ए साधु ते चैत्य, इसु जाणी 'पज्जुवासई' पर्युपासनासेवा करै। इहां पिण कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं ए ४ नाम श्रमण माहण ना कह्या । अन तेहनी पर्युपासना-सेवा कही १६ ।
तथा भगवती शतक १५ सू०१०४ में सर्वानुभूति गोसाला नैं कह्यो ते पाठ-जे वि ताव गोसाला! तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा अंतियं एगमवि आरियं धम्मियं सुवयणं निसामेति, से वि ताव वंदति नमंसति जाव कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासति । इहां कह्यो-जे पिण हे गोसाला ! तथारूप श्रमण माहण कनै एक पिण आर्य धर्ममय भलो वचन सुणी धारै ते पिण ते प्रत वंदै, नमस्कार करै, जाव कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं एहवा श्रमण माहण नी सेवा करै । इहां पिण ए ४ नाम श्रमण माहण नां कह्या, तेहनी सेवा कही २० ।
तथा भगवती शतक ५ उ०६ सू० १२७ में एहवू पाठ-कहाणं भंते ? जीवा सुभदीहाउयत्ताए कम्मं पकरेंति? गोयमा ! नो पाणे अइवाएत्ता नो मुसं वइत्ता तहारूवं समणं वा माहणं वा वंदित्ता नमंसित्ता जाव पज्जुवासित्ता "अण्णयरेणं मणुण्णणं, पीतिकारएणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं पडिलाभेत्ता---एवं खलु जीवा सुभदीहाउयत्ताए कम्म पकरेंति । इहां कह्यो-जोव न हणे, झूठ न बोले, तथारूप श्रमण माहण प्रति वंदी नै जाव पर्युपासना करी नै अनेरो मनगमतो प्रीतिकारियो असणादिक ४ प्रति लाभी न, इम तीन प्रकारै शुभ दीर्घ आउखो बांधे । इहां
श०२, उ०५, ढा०४४ २८१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org