________________
सप्टेम्बर
-
२०१८
जसु कुसुद्ध मन केम सो, जिनवचने बुझेय ?, तो तेहने अर्थे गुणी, फोकट आत्म दमेय करनो अरु साधन तथा, रहो प्रभावण दूर, सुद्ध धरम श्रद्धान पिण, हरे कठिन दुख - पूर ते दिन क्यारे आवसे, ज्यारे सद्गुरु पास, उत्सूत्रां से रहित जिन-धर्म सुंणीसूं खास दीठा पिण केइक गुरू, न गमे जाण हियेय,
अदीठाहिं जग मे, जिम जिनवल्लभ श्रेय आरंभी अति पापीने, जिनवर सुगुरु समान, जे जाणे ते जीव जिन-धर्म-विमुख बेभान वांदे पूजे जेहने, हीले तेहनो वे (व) यण, वांदे पूजे किम तदा ?, जन-थिति जूये न सयन कह जन जे आराधिये, न कोपाईये तेह, मांनीजो तसु वेन जो, वंछित तुं वांछेह दुष्ट-उदय दुख प्रगटजन, दूषम-दंड छतेय, तसु प्रणमुं जे धन्यनो, समकित - गुण न चलेय समय सुबुद्धि व्यवहार- नय, निज मतिने अनुसार, काल क्षेत्र अनुमांनथी, सुपरिक्षत गुरु धार तो पण निज जडता करी, न गुरु-कर्म-विश्वास, पुन्ये धन्य कृतार्थने, मिले सुगुरु गुण-रास वलि हुं अन्य तदा जदी, लाधो नवि लाधोय, तो पण ते मुझ सरण अब, जुगप्रधान गुरु जोय सम्यग् जांणे केवली, जैन धर्म दुर्ज्ञेय, तदपि जाणणा योग्य हे, श्रुत-व्यवहारे तेय सोधित - श्रुत-व्यवहारने, निर्मल समकित थाय, जिन आज्ञाराधन थकी, जे कारन जिन गाय जे जे गुरु अब देखीये, ते न मिले श्रुत-न्याय, पिण श्रद्धा इक छे चरण, दुपसह अंत गवाय
१२६
१२७
१२८
१२९
१३०
१३१
१३२
१३३
१३४
१३५
१३६
१३७
१३८
१३९
१३१