Agamoddharak Kruti Sandohe Part 02

Author(s): Manikyasagarsuri,
Publisher: Shantichandra C Zaveri

Page 23

आगमोध्यारककृति
सन्दोहे
|१५||
श्रितः । ह्यार्पणीयरूपेण, हिसादानादिकर्मसु ॥२२॥हता मुक्तिं गताः स्वर्ग, श्वभ्रं वा निजकर्मतः। हिंसकाय न दातारः, किंचित्तत् किं धोऽफलः ? ॥२३॥ दातारः प्रेत्य तेषां स्यु-र्याचका इतरे परे। एवं व्यवहृतेश्छेदो, लोकोत्तननव स्यात् परं पदम् ॥२४॥ लोकोत्तरमते ते तु, हिंसाद्याश्रवराशित: । बद्धं पाप स्वयं जीवो, भुङ्क्ते योगात्त
रतत्त्वद्वा
त्रिशिका थाविधात् ॥२५॥ परमाधार्मिकाः श्वभ्रे, व्याधाद्याः पशुपक्षिषु । नरेषु दण्डिकाद्यास्तु, दत्त्वा दुःख व्यधुस्त्वयम् ॥२६॥ एवं परापरे जीवा, अजीवाश्चापि कर्मजं । फलं.भोजयितुं नित्यं, संसृति साधितुं क्षमाः॥२७॥ लोकोत्तरमते जीवा:, श्वभ्रादिषु भवाः सदा । अनादिकालतस्तस्माजगत् शाश्वतमाश्रितम् ॥२८॥ सर्वेऽत्र जन्मिनः कर्म, कुर्वन्ति प्रेत्य तत्फलम् । भुञ्जन्त्येवं न यावत्स्या-दव्ययं तावदीक्ष्यताम् ॥२९॥ तथाभव्यत्वभावेन, कर्मलाघवतां गताः । सद्दर्शनादि सम्प्राप्य, भव्या गच्छन्ति निवृतिम् ॥३०॥ एतत्सर्व जिनेन्द्रोक्तागमाद् ज्ञेयं विवेकिभिः । नान्यस्माल्लेशतोऽप्येतज्ज्ञानं जीवैरवाप्यते ॥३१॥ जीवाजीवादितत्त्वानां, यथार्थानां निदेशनात् । सत्य लोकोत्तरं जैनं, मतं विद्वद्भिरिष्यते ॥३२॥ अज्ञानान्धितलोचने जगति मे सद्भाग्रयोगाद्वरं, दृष्टेर्मार्गमुपागतं जिनवरेन्द्रोवतार्कभासान्वितं । शासनमाहतमाप्तवर्यसुभगं शीघ्रं ततो हं गमी,शश्वत्सौख्यमयं महोदयपदं यन्नित्यमानन्दभाग ॥३३॥ इति लोकोत्तरतत्त्वद्वात्रिंशिका ॥
व्यवहारसिद्धिषट्त्रिंशिका (६) अनादिः संसृतिर्जन्तो-मिथ्यात्वादिजकर्मभिः । तज्ज्ञात्वा केवलविदा, भव्यायोपादिशजिनः ॥१॥ नाज्ञः । प्रवर्तते शुद्धथे, नायत्नः शुद्धिकारकः । ज्ञानक्रिये ततोऽदिक्षत्, सन्मार्ग परमेश्वरः ॥२॥ व्यवहारं विना H विद्वान्, कर्मसाधनकर्दमे । मजेत् स्वयं परान् जन्तून्, मजयेच्च वधादिभिः ॥३॥ अत एव समुत्पन्न केबला IN ॥१५॥ अप्यगारिणः । भरताद्या जहुः सङ्गं, द्रव्यतः संयमादृतेः ॥४॥ भगवान् श्रीमहावीरः, क्षुत्तृषाक्रान्तविग्रहान् । ।