Vidhi Marg Prapa

Author(s): Vinaysagar
Publisher: Prakrit Bharti Academy

Page 94

विधिप्रपा।
पवेइयं, संदिसह काउस्सग्गं करावेह' । गुरू आह -'करावेमो'। ६ । इच्छं भणिता, वंदित्ता, 'सुयक्खंधाइउद्दिसावणियं करेमि काउस्सग्गं...जाव...वोसिरामि' । सत्तावीसुस्सासं काउस्सग्गं काऊण पारिता, पुणो चउवीसत्थयं भणइ । एवं सवत्थ सत्त छोभा वंदणा भवंति । तओ उद्देस- अणुण्णानंदिथिरीकरणत्थं अदुस्सासं काउस्सग्गं करिय नवकारं भणति । सुयक्खंधस्स अंगस्स य उद्देसाणुन्नासु नंदी । । एवं उद्देसे सम्म जोगो कायबो । समुद्देसे थिरपरिचियं कायछ । अणुण्णाए सम्मं धारणीयं, चिरं पाल
णीयं, अन्नेसि पि पवेणीयं । साहुणीणं तु अन्नेसि पि पवेयणीयं ति न वत्तवं । उद्देसाणंतरं खमासमणदुगेण वायणं संदिसाविय तहेव बइसणं संदिसाविज्जइ । अणुण्णानंतरं वंदणयपुवं पवेयणे पवेइए । पढमदिणे असहस्स आयंबिलं निरुद्धं ति वुच्चइ, सहस्स अब्भत्तटुं। बीयदिणे पारणयं निवीयं । तओ दोहिं दोहिं खमासमणेहिं बहुवेलं सज्झायं बइसणं च संदिसाविय, खमासमणदुगेण 'सज्झाउ पाठविसहं, सज्झाय" पाठवणत्यु काउस्सग्गु करिसहं । तहेव कालमंडला संदिसाविसहं, कालमंडला करिसहं'। तओ खमासमणतिगेण 'संघट्टउ संदिसाविसहं संघट्टउ पडिगाहिसहं, संघट्टपडिगाहणत्थु काउस्सग्गु करिसहं'। केसु वि आउत्तवाणयं च एमेव संदिसावेंति। तओ खमासमणदुगेण 'सज्झाउ पडिक्कमिसहं, सज्झायपडिकमणत्थु काउस्सग्गु करिसहं । तहेव पाभाइकालु पडिक्कमिसहं, पाभाइयकालपडिक्कमणत्यु काउस्सरगु करिसहं' । ततो तववंदणयं दिति । गुरुणा सुहतवो पुच्छियो । तओ मुहपोत्तिं पडिलेहिय, खमासमण॥ तिगेण 'संघट्टउ संदिसावउं, संघट्टउ पडिगाहउं, संघट्टापडिगाहणत्यु काउस्सग्गु करउं । संघट्टापडिगाह
णत्यं करेमि काउस्सग्गं अन्नत्थूससिएण'मिच्चाइ । नमोक्कारचिंतणं भणणं च । एवं आउत्तवाणयं पि घेप्पह । पुणो खमासमणं दाउं 'त्रांबा त्रउया सीसा कांसा सूना रूपा हाड चाम रुहिर लोह नह दंत वाल 'सूकीसान लादि इचाइ ओहडावणियं करेमि काउत्सग्गं' । नवकारचिंतणं भणणं च ।
६४१. जोगसमत्तीए जया उत्तरंति तया सिरसि गंधक्खेवपुवं वायणायरिओ योगनिक्खेवावणियं देवे ॥ वंदाविय, पुत्तिं पडिलेहाविय, वंदणं दाविय, पच्चक्खाणं कारिय, विगइलियावणियं अट्ठस्सासं काउस्सग्गं कारेइ । अन्ने भणंति दुवालसावत्तवंदणं दाउं, खमासमणेण 'इच्छाकारेण तुम्भे अम्हं जोगे निक्खिवहं; बीए जोगनिक्खेवावणियं काउस्सग करावेह'त्ति भणित्ता, जोगनिक्खेवावणियं करेमि काउस्सग्गं । नवकारचिंतणं भणणं च । तओ 'जोगनिक्खेवावणियं चेइयाइं वंदावेह'त्ति खमासमणेण भणित्ता, सक्कत्थयं कहिंति । पुणो वंदणं दाउं, भणंति-पवेयणं पवेयहं । पडिपुण्णा विगइ, पारणउं करहं । गुरू भणह-करेह'त्ति । तओ विगईपच्चक्खाणं काउं, वंदिय गरुणो पाए संवाहिय, जोगे वहंतेहिं अविही आसायणं च मण - वयण - काएहिं मिच्छादुक्कडेण खमाविय आहारायणियाए सो वंदति ।
॥ जोगनिक्खेवणविही ॥२३॥ ६४२. राइयपडिक्कमणे जोगवाहिणो पइदिणं नवकारसहियं पच्चखंति । जोगारंभदिणादारब्भ छम्मासं जाव काला न उवहम्मंति, तत्तियाणि दिणाणि जाव संघट्टा कीरंति; उवरि न सुझंति । एस पगारो अणा* गाढेसु आयाराइसु नेओ । चित्तासोयसुद्धपक्खे वि आगाढा गणिजोगा न निक्खिप्पंति। कप्पतिप्पकिरिया य कीरइ । सज्झाओ पुण निक्खिप्पइ । छम्मासियकप्पो य वइसाह-कत्तियबहुलपाडिवयाउ8 उत्तारिज्जइ । अन्नं च रयणीए पढम-चरमजामेसु जागरणं बालवुड्डाईणं सामन्नं । जोगिणा उण सबवेलं अप्पणिद्देण होयवं । विसेसओ दिवा हास-कंदप्प-विगहा-कलहरहिएण य होयचं । एगागिणा सया वि हत्थसया बाहिं न गंतषं; किमुय जोगवाहिणा । अह जाइ अणाभोगेणं आयाम से पच्छित्तं । जं च हत्थे भत्तं पाणं वा
1 विष्टा' टि°। 2 A 'लाद ।