Vidhi Marg Prapa

Author(s): Vinaysagar
Publisher: Prakrit Bharti Academy

Page 145

प्रतिष्ठाविधि।
९७
६९८. जत्थ य गुरुणो दूरदेसे तत्थ ठवणायरियं ठवित्तु इरियं पडिक्कमिय दुवालसावत्तवंदणं दाउं सोहिं संदिसाविय गाहं भणिय, तद्दिणाओ आरम्भ आलोयणातवं कुणइ । पच्छा गुरूणं समागमे आलोयणं गिण्हइ । सावएणं आलोयणातवे पारद्धे फासुयाहारो सच्चित्तवज्जणं बंभं अविभूसा कम्मादाणचाओ विकहोवहास-कलह-भोगाइरेग-परपरीवाय-दिवासुयणवजणं, तिकालं जहन्नओ वि चीवंदणं जिणसाहुपूयणं, रुद्दट्टज्झाणपरिहारो तिविहाहारपञ्चक्खाणं पुरिमड्ढे चउविहाहारपरिच्चाओ निधीए उस्सग्गेणं उक्कोसदधापरी-' भोगो, निसाए चउबिहाहारपञ्चक्खाणं कायचं । तहा पुप्फंवईए कयं चित्तासोयसियसत्तमट्ठमीनवमीकयं च आलोयणातवे पडइ ।
इक्कासणाइ पंचसु तिहीसु जस्सत्थि सो तवं गुरुयं । कुणइ इह निबियाई पविसह आलोयणाइतवे ॥१॥ जइ तं तिहि भणियतवं अन्नत्थदिणे करिज विहिसजो। अह न कुणइ जो सो गुरुतवो वि जं तिहितवे पडइ ॥२॥ पइदिवसं सज्झाए अभिग्गहो जस्स सयसहस्साई।
सो कम्मक्खयहेऊ अहिगो आलोयणाइतवे ॥३॥ सज्झाओ य इरियं पडिक्कमिय कालवेलाचउक्कं चित्तासोयसियसत्तमट्ठमीनवमीओ य वज्जिय, हे मुहणंतयं वत्थंचलं वा दाउं काययो । न उण पुत्थिओवरि । नवकाराणं च मोणगुणियाणं सहस्सेणं दोणि 15 सहस्सा सज्झाओ पविसइ ति सामायारी ॥
॥ आलोयणविही समत्तो ॥ ३४ ॥
॥ प्रतिष्ठाविधिः॥ ६९९. मूलगुरुंमि पुरंदरपुराभरणीभूए सो अहिणवसूरी पइट्टापमुहकज्जाई सयं चिय करेइ । अओ संपयं पइट्ठाविही भण्णइ । सो य सक्यभासाबद्धमंतबहुलो त्ति सक्कयभासाए चेव लिहिज्जा ।
__ प्रतिष्ठास्थाने जघन्यतोऽपि हस्तशतप्रमाणक्षेत्रे शोधिते विचित्रवस्त्रोल्लोचे पूर्वोत्तरदिगभिमुखस्य नव्यबिम्बस्य स्थापना । तदनन्तरं श्रीखंडरसद्रवेण ललाटे ‘आँ ह्रीं' हृदये 'औं हमें' इति बीजानि न्यसनीयानि । गन्धोदकपुष्पादिभिर्भूमिसत्कारः, अमारिघोषणम् , राजप्रच्छनम् , वैज्ञानिकसन्माननम् , संघाह्वानम् , महोत्सवेन पवित्रस्थानाजलानयनम् , वेदिकारचना, दिक्पालस्थापनम् , स्नपनकाराश्च समुद्राः सकंकणाः अक्षताजा दक्षा अक्षतेन्द्रियाः कृतकवचरक्षा अखण्डितोज्ज्वलवेषा उपोषिता धर्मबहुमानिनः कुलजाश्च- 25 त्वारः करणीयाः । तत्रैव मंगलाचारपूर्वकम् , अविधवाभिश्चतुःप्रभृतिभिर्जीवपितृमातृश्वश्रूश्वशुरादिभिः प्रधानोज्वलनेपथ्याभरणाभिर्विशुद्धशीलाभिः सकंकणहस्ताभिर्नारीभिः पञ्चरत्नकषायमृत्तिका-मांगल्यमूलिकाअष्टवर्गसर्वोषध्यादीनां वर्त्तनं कारणीयं क्रमेण । ततो भूतबलिपूर्वकं विधिना पूर्वप्रतिष्ठितप्रतिमानानं क्रियते। ततः सूरिः प्रत्यग्रवस्त्रपरिधानः स्नात्रकारयुक्तः शुचिरुपोषितो भूत्वा पूर्वप्रतिष्ठितप्रतिमाग्रतश्चतुर्विधश्रीश्रमणसंघसहितो अधिकृतजिनस्तुत्या देववन्दनं करोति । ततः श्रीशान्तिनाथ-श्रुतदेवी-शासनदेवी-अम्बिका- 30 अच्छुप्ता-समस्तवैयावृत्त्यकराणां कायोत्सर्गकरणम् । ततः सूरिः कङ्कणमुद्रिकाहस्तः सदशवरूपरिधान आत्मनः सकलीकरणं शुचिविद्यां चारोपयति । तच्चेदम् - 'आँ नमो अरहंताणं हृदये, औं नमो सिद्धाणं शिरसि, औं नमो आयरियाणं शिखायाम् , औं नमो उवज्झायाणं कवचम् , औं नमो सधसाहूणं अस्त्रम् ।
१ 'ओं नमो अरहंताणं इत्यादिमंत्राभिमंत्रित' - इति टिप्पणी । विधि० १३