Vidhi Marg Prapa

Author(s): Vinaysagar
Publisher: Prakrit Bharti Academy

Page 126

विधिप्रपा। किजइ । दिया वा राओ वा परोक्खीभूयस्स मुहं मुहपोत्तियाए बज्झइ पाणिपायंगुटुंगुलिमज्झेसु ईसि फालिज्जइ । पायंगुट्ठा परोप्परं बझंति हत्थंगुट्टा य । मयगदेहं ण्हवित्ता अबंगचोलपट्टे संथारकिडीए कीरइ, दोरेहिं बज्झइ । मुहपोति-चिलिमिलियाओ चिंधटुं पासे ठविजंति । जया राईए परलोगो हवइ तया अच्छीनिमीलणं किज्जइ, अंगोवंगा समा धरिजंति, मुहं झड त्ति ढक्विजइ होट्ठमीलणेणं । नवकारो सुणाविजइ । 5 हत्थपायंगुटुंतरेसु छेदो किज्जा । पंचंगमवि निब्भयपासाओ कारिविज्जइ । उवउत्तेहिं पहरओ दाययो । तत्थ
जे सेहा बाला अपरिणया य ते ओसारेयवा । जे पुण गीयत्था अभिरू जियनिद्दा उवायकुसला आसुकारिणो महाबल-परकमा महासत्ता दुद्धरिसा कयकरणा अपमाइणो य ते जागरंति । काइयमत्तयमपरिद्रवियं पासे ठविंति। जइ उठेइ अट्टहासं वा मुंचइ तो मत्ताओ काइयं वामहत्थेण गहाय 'मा उट्टे, बज्झ बज्झ गुज्झगा, मा मुज्झ' इइ भणंतेहिं सिंचेयश्वं । तहा कलेवरं निजमाणं जइ वसहीए उट्टेइ वसही मोत्तथा । "निवेसणे पलहीए निवेसणं. साहीए घरपंतीए साही. गाममज्झे गामद्धं, गामदारे गामो, गामस्स उज्जाणस्स य अंतरा मंडलं विसयखंडं, उज्जाणे कंडं, महल्लयरं विंसयखंडं, उज्जाणनिसीहियंतरे देसो, निसीहियाए थंडिले रज्जं मोत्तवं । तत्थ एगपासे मुहुत्तं संचिक्खंति । तो जइ निसीहियाए उट्टेइ तत्थेव पडइ य, तो वसही मोत्तथा । निसीहियाए उज्जाणस्स य अन्तरा निवेसणं, उज्जाणे साही, उज्जाणस्स गामस्स य अन्तरे गामद्धं, गामदारे गामो, गाममज्झे मंडलं, साहीए कंडं, निवेसणे देसो, वसहीए पविसिय जइ पडइ रज्जं मोत्तवं । ॥ पुणो निजूढो जइ बीयवेलं एइ, तो दो रज्जाणि, तइयाए तिन्नि, तेण परं बहुसो वि इंतो तिन्नि चेव । तहा पणयालीसमुहुत्तिएसु नक्खत्तेसु मयस्स पदिकिदी दो दब्भमया, दसियामया वा पोत्तला कायवा । एए ते बिइज्जया इति । जइ न कीरंति तो अन्ने दो कड्लेइ । संथारगे करिसगावारो कीरइ । तत्थ उत्तरातिगं पुणवसु-रोहिणी-विसाह त्ति छ नक्खत्ता पणयालीसमुहुत्ता । पुत्तलगाणं च समीवे रओहरणं मुहपोती य ठविजइ । तहा तीसमुहुत्तिएसु इक्को काययो । एस ते बिइज्ज त्ति । तदकरणे एगं कड्डइ । ताणि य
अस्सिणि-कित्तिय-मिगसिर-पुस्सा मह-फग्गु-हत्य-चित्ता य। अणुराह-मूलसाढा सवण-धणिहा य भद्दवया ॥ तह रेवह त्ति एए पन्नरस हवंति तीसइमुहुत्ता'। तहा पन्नरसमुहुत्तिएसु अभिइंमि य न कायद्यो॥ सयभिसया भरणीओ अहा-अस्सेस-साइ-जिट्ठा य ।
एए छनक्खत्ता पन्नरसमुहुत्तसंजोगा। खंधियगचउक्कस्स छगणभूइ-कुमारीसुत्ततंतूण य उत्तरासंगेण तिवयणेण रक्खाकरणं । तं च अपयाहिणावत्तेणं वामभुयाहिटेणं दक्खिणखंधस्सोवरिं च काय । दंडधरो वाणायरिओ सरावसंपुडे केसराइ गेण्हइ, छगणचुण्णं वा । दोण्हं साहूणं कप्पतिप्पत्थमसंसह पाणगं गहाय अमुगपएसे आगंतवं ति संकेयदाणं । जो उण वसहीए ठाइ तस्स मयगसंतियउच्चारपासवणखेलमत्तविगिचण-वसहिपमज्जण-तहाविह• पएसोल्लिंपण-निरोवदाणं, पच्छा सवं सो करेइ । पडिस्सयाओ नीणंतेहिं पुवं पाया पच्छा सीसं नीणेयकं ।
थंडिले वि जत्तो गामो तत्तो सीसं काय । तहा उस्सग्गओ दिगंतरपरिहारेण अवर-दक्खिणदिसाए ठियं परिट्ठवणथंडिलं पमज्जिय तत्थ केसरहिं अबोच्छिन्नधाराए विवरिओ तो (क)कायवो वाणायरिएण । एयस्स अईय अमुगआयरिओ अमुगउवज्झाओ । संजईए उण अमुगा अईया पवत्तिणी ति दिसिबंध करिय, तिविहं तिविहेणं वोसिरियमेयं ति भणइ । परिद्ववियस्स वि नियत्तंतेहिं पयाहिणा न काया।
1A इति।