Samyakdarshan ane Aatmshakti

Author(s): Mumukshu
Publisher: Rasikbhai Shah

Page 69

અપુનર્ભવ, મુતિસુખની સિધ્ધિ માટે હું શુધ્ધ યોગની ઉત્તમ ભકિત કરું છું. સંસારની ઘોર ભીતિથી સર્વ જીવો નિત્ય તે ઉત્તમ ભકિત કરો. ૧ (૨૩૩)
સદ્ગુરુની સંનિધિમાં નિર્મળ સુખકારી ધર્મને પામીને જ્ઞાનવડે જેણે સમસ્ત મોહનો મહિમા નષ્ટ કર્યો છે એવો હું, હવે રાગ-દ્વેષની પરંપરારૂપે પરિણત ચિત્તને ત્યાગીને, શુધ્ધ ધ્યાન વડે શાંત કરવા મનથી આનંદાત્મક તત્ત્વમાં સ્થિર રહેતો થકો, પરબ્રહ્મમાં પરમાત્મામાં લીન થાઉં છું. (૨૩૪) ઈન્દ્રિય લોલુપતાથી જે નિવૃત્ત થયો છે અને તત્ત્વ પ્રત્યે, તેની પ્રાપ્તિ માટે જેમનું ચિત્ત ઉત્સુક છે, તેમને સુંદર આનંદથી ભરપૂર ઉત્તમ તત્ત્વ પ્રગટે છે. (૨૩૫)
સ્વહિતમાં લીન રહેતો થકો યોગી શુધ્ધ જીવાસ્તિકાય સિવાયના અન્ય પદાર્થોને વશ થતો નથી. પોતામાં લીન રહીને પરને વશ નહિ થવાથી તિમિરપુંજનો નાશ કરે છે એવા તે યોગીને સદા પ્રકાશમાન જ્યોતિવડે સહજઅવસ્થા પ્રગટવાથી અમૂર્તપણું (શુધ્ધ અવસ્થા) પ્રાપ્ત થાય છે. (૨૩૯) આ લોકમાં તપશ્ચર્યા સમસ્ત સુબુધ્ધિધારીઓને પ્રાણપ્યારી છે, તે યોગ્ય તપશ્ચર્યા સો ઈન્દ્રોને પણ સતત વંદનીય છે, તેને પામીને જે કોઈ જીવ કામાંધકા૨ યુકત સંસાર જનિત સુખમાં વસે છે, તે જડમતિ અરેરે ! કાળથી હણાયેલો છે. (૨૪૨) જે જીવ અન્યને વશ છે તે ભલે મુનિ વેષધારી હોય તોપણ સંસારી છે, નિત્ય દુઃખનો ભાગી છે, જે જીવ સ્વવશ છે તે જીવનમુક્ત છે. જિનેશ્વરથી કિંચિત ન્યૂન છે. (૨૪૩)
જેમ ઈંધનયુકત અગ્નિ વૃધ્ધિ પામે છે. અર્થાત્ જ્યાં સુધી ઈંધન છે, ત્યાં સુધી અગ્નિની વૃધ્ધિ થાય છે, તેમ જીવોને જયાં સુધી ચિંતા છે ત્યાં સુધી સંસાર છે. (૨૪૬)
કામદેવનો જેમણે નાશ કર્યો છે અને જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, તપ, વીર્યાત્મક પંચાચારથી સુશોભિત જેમની આકૃતિ છે. એવા અપંચક એટલે માયારહિત ગુરુનું વાક્ય મુક્તિસંપદાનું કારણ છે. (૨૪૮)
જેણે નિજરસના વિસ્તારૂપ પૂર વડે પાપને ચોમેરથી ધોઈ નાંખ્યા છે, જે સ્વાભાવવિક સમતા ૨સ વડે પૂર્ણ ભરેલો હોવાથી પવિત્ર છે, જે પુરાણ સનાતન છે, જે સ્વવશ મનમાં સદા સુસ્થિત છે, એટલે કે જે સદા મનને, ભાવને સ્વવશ કરીને બિરાજમાન છે અને જે શુધ્ધ ધ્ધિ ભગવાન
૬૭