________________
શ્રી સંધ સપ્તતિકા-ભાષાંતર દને અસંયતિ, અવિરતિ, અપ્રતિહત, પાપકર્મના પ્રત્યાખ્યાન નહિ કરનાર જાણ આદર આપતી નથી, સમ્યગ રીતે જાણતી નથી, અદ્ભુત્થાન કરતી નથી તથા પર્યું પાસના કરતી નથી.” એ કથનથી દ્રોપદીએ સમ્યકત્વની મલિનતા થવાના ભયથી જ અસંયતપાશું વિગેરે દેષયુકત નારદને આદર કર્યો નહિ હોય એમ સં. ભાવના કરાય છે. “શ્રેષ્ઠ રાજાની કન્યા હતી.” એવા કથનથી તેણી સમ્યકત્વથી રહિત હતી એવી સંભાવના થઈ શકે નહિ; કારણ કે મલ્લિસ્વામી અને રાજમતીના સમ્યકત્વને નિશ્ચય હોવા છતાં પણ જ્ઞાતાસૂત્ર અને ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર એ બને સિદ્ધાંતમાં “રાજ વર કન્યા ” એ પદથી કથન કર્યું છે તે આવી રીતે “તે સમયે કંભરાજા તે સમુદ્ર માર્ગે મુસાફરી કરનારાઓને યાવત્ સ્વીકારે છે, સ્વીકારી વિદેહરાજ વર કન્યા મલ્લિને બોલાવે છે.” એમ શ્રી જ્ઞાતાંગમાં કહ્યું છે. “ ત્યાર પછી નિયમ–વ્રતમાં સારી રીતે સ્થિત રહેલી તે રાજવર કન્યા” એ વિગેરે શ્રી ઉત્તરાધ્યયનમાં જણાવ્યું છે. આ કારણથીજ શ્રી પ્રશ્નવ્યારણ સૂત્રમાં “સીયાપ રાજા” એ પાઠના વ્યાખ્યાન પ્રસંગમાં શ્રીમદ્દ અભયદેવસૂરિએ “શ્રમપાસિકા (શ્રાવિકા) હોવાથી આ મિથ્યાદષ્ટિ મુનિ છે, એમ ધારી
પદીએ અત્યુત્થાન કર્યું નહિ, તેથી તે દ્રૌપદી તરફ છેષ પામે. આ પ્રમાણે કહેવાથી તેને સમ્યકત્વ હતું એમ નિશ્ચય કરીએ છીએ. તેમજ વળી પદ્મનાભરાજા દ્વારા અપહરણ થવા પછી તેણીએ આંબિલ તપ કર્યો હોવાથી “ ત્યાર પછી તે પદી દેવી છઠ્ઠ છદ્રને પારણે આંબિલ સહિત સ્વીકારેલ તપ કર્મ વડે આત્માને ભાવિત કરતી હતી.” એ પાઠથી અને પરશાસનમાં–અન્યદર્શનમાં આંબિલતપનું કથન ન હોવાથી તેણ સમ્યકત્વ ધારિણી હતી એ દઢ થાય છે. “ટ્રિપદીએ પૂર્વભવમાં નિયાણું કર્યું હોવાથી તેણે સમ્યકત્વ રહિત હતી. એ કથન પણ સંભવતું નથી. કેમકે દશાશ્રુતમાં જણાવેલ સમ્યકત્વ વિગેરેનાં નાશક નિયાણુથી આ નિથાણું જુદું હતું. આ કથન કાંઈ અસંભવિત નથી. કારણ કે તેણીને તે ભવમાં સર્વવિરતિની પ્રાપ્તિ પણ આગમમાં સાંભળવામાં આવેલ છે. તેમજ ભગવાન શ્રી વર્ધમાન સ્વામિના વચનથી નિશ્ચ એ સમ્યકત્વવાળા સૂર્યદેવે પણ શ્રી જિનપ્રતિમા આગળ પૂજા
