________________
૭૩"
બાર ભાવનાનું વર્ણન. ' વ્યાખ્યાર્થ-જે ગચ્છમાં ઘડેલું અથવા ન ઘડેલું સોનું અને રૂપું કેઈપણ નિમિત્ત પ્રાપ્ત થવા છતાં પણ સાધુઓથી પોતાના ' હાથવડે સ્પર્શ કરાતું જ નથી. હે ગતમ! સર્વ તીર્થકરેએ તેને ગચ્છ કહ્યો છે. પિતાનું સોનું, રૂપું વિગેરે દ્રવ્ય તે દીક્ષા ગ્રહણ કરવાના સમયેજ તજી દીધેલ હોવાથી અહિં પારકું એવું પદ મૂકયું છે. દ્રવ્ય ગ્રહણ કરવું એ સાધુઓનાં વ્રતથી વિરૂદ્ધ છે. કહ્યું છે કે“સેંકડે દેના મૂળ–જાળરૂપ, પૂર્વ ઋષિાથી વિવજિત, મુનિ
થી વમી નખાયેલા અનર્થરૂપ અર્થને જે તું વહન કરે છે, તે પછી નિરર્થક તપ શામાટે આચરે છે? ૧.
વળી કહ્યું છે કે –
આરંભમાં દયા નથી, મહિલાના સંગથી બ્રહ્મચર્ય નાશ પામે છે. શંકાથી સમ્યકત્વ નાશ પામે છે. અને દ્રવ્ય ગ્રહણ કરવાથી પ્રવ્રજ્યા નષ્ટ થાય છે.”
' હવે ગચ્છમાં શીલવંત સાધુએજ વંદન કરવા યોગ્ય છે. એથી શીલનું ફળ કહે છે –
जो देइ कणयकोडि, अहवा कारेइ कणयजिणभवणं । तस्स न तत्तिय पुरणं, जत्तिय बंभव्वए धरिए ॥४१॥
જે કઈ કરાડ સેનયા આપે અથવા સેનાનું જિનભવન દેહરું કરાવે, તેને તેટલું પુણ્ય ન થઈ શકે કે જેટલું બ્રહ્મચર્ય વ્રત ધારણ કરવાથી થાય છે. ૪૧
વ્યાખ્યાર્થ—જે કઈ દાનવીર યાચકોને કરેડ સેનયા આપે, અથવા જે કઈ સુવર્ણમય જિનમંદિર કરાવે તે કરેડ સેનિયા આપનારને અથવા સેનાનું ચિત્ય કરાવનારને તેટલું પુણ્ય (ધર્મ) ન થઈ શકે કે જેટલું પુણ્ય શીલવ્રત ધારણ કરવાથી થાય છે. કેમકે શીલવ્રતનું પાળવું સર્વ ધર્મ કરતાં દુષ્કર છે. કહ્યું છે કે –
દાન, તપ, ભાવના વિગેરે ધર્મો કરતાં શીલ અત્યંત દુષ્કર છે. એમ જાણીને હે ભવ્ય ! તે વ્રત પાળવામાં જ અત્યંત યત્ન કરે. ૧
