________________
થો સંબધ સમિતિકા-- ભાષાંતર frષ-વિષ-તો-ને બેત્ર તીરે मिथ्यात्वेन दुरन्तेन, जन्तोर्जन्मनि जन्मनि ॥२॥ वरं ज्वालाविले क्षिप्तो, देहिनाऽऽत्मा हुताशने । न तु मिथ्यात्वसंयुक्तं, जीवितव्यं कदाचन ॥३॥
ભાવાર્થ –મિથ્યાત્વ સમાન કોઈ શત્રુ નથી, મિથ્યાત્વ સમાન ઝેર કહી શકાય નહિ, મિથ્યાત્વ સમાન કોઈ રોગ નથી, મિથ્યાત્વ સમાન અજ્ઞાન અથવા અંધકાર પણ ગણું શકાય નહિ; કેમકે-દુશ્મન, ઝેર, અંધકાર અને રોગો જ્યારે એકજ ભવમાં દુ:ખ આપે છે, ત્યારે દુરંત–દુ:ખે ઉચ્છેદી શકાય એવું મિથ્યાત્વ તે પ્રત્યેક જન્મમાં જીવને દુઃખ આવ્યા કરે છે. વાલાએથી વિકરાલ અગ્નિમાં પોતાના દેહને હેમી દે એ અપેક્ષાથી શ્રેષ્ઠ છે, પરંતુ મિથ્યાત્વયુક્ત જીવિત ધારણ કરવું તે કદાપિ પ્રશસ્ત નથી.” ૪૭
મિથ્યાત્વ ઉસૂત્ર ભાષણથી ઉત્પન્ન થાય છે; એથી હવે ઉત્સવની દુષ્ટતા દર્શાવે છે–
कट्ठ करंति अप्पं, दमंति अत्थं चयंति धम्मत्थी। इक्कं न चयइ उस्सुत्तविसलवं जेण बुडंति ।। ४८ ॥
ગાથાર્થ –ધર્માથી પ્રાણીઓ કષ્ટ કરે છે, આત્માને દમે છે, દ્રવ્ય તજે છે, પરંતુ એક ઉસૂત્રરૂપી ઝેરના લેશને તજતા નથી, જેથી ડૂબે છે. ૪૮
વ્યાખ્યાર્થ–કષ્ટ–પીડા સહન કરવી તે, “સારી રીતે લેચ કર, ઉષ્ણ પાણી પીવું, પૃથ્વી એજ શય્યા, રાતે બે પહોર સૂવું, ટાઢ, તડકે સહન કરવો, મહા કષ્ટકારી છ૬, અદ્મ વિગેરે વિવિધ પ્રકારનો બાહ્ય તપ કરે, ડાં ઉપકરણે રાખવાં અને તેની શુદ્ધિ રાખવી.” ઈત્યાદિ કરે છે. તથા ઇંદ્રિય અને નોઈદ્રિયને દમવાથી આત્માને દમે છે. તથા દ્રવ્યથી છેદન, ભેદન, વ્યસન, આયાસ, કલેશ, ભય, વિપાક, મરણ, ધર્મબંશ અને અરતિ એ સર્વ થાય છે. ૧ એમ જાણી સુકૃતના અભિલાષી પ્રાણીઓ દ્રવ્યને તજે છે, પરંતુ અજ્ઞાનથી યા ગુરુનિયેગથી એક મિથ્યાત્વને
