________________
થી સંબોધ સતિકા-ભાષાંતર દેવું, કુમારિકા ભક્ત, ધર્મ માટે ચૈત્રમાં ચશ્ચર, અસંયતિ કેની અક્ષયતૃતીયા, અકર્તાન, જેઠ પૂનમે સાંઢને વિવાહ, અમાવાસ્થાએ વિશેષે ભોજન. કૂવા વિગેરે દાવવા, ગોચર હિંડવું, પ્રિયરથ, કાગડા, બિલાડા વિગેરેને પિંડ આપ, પવિત્રતા માની ઝાડ રોપવાં, તાલાચર પાસે કથા સાંભળવી, ધનપૂજા, ઇંદ્રજાળ, ધર્મમાં નટ જેવા, પાળાઓનું યુદ્ધ જેવું. એવી રીતે બ્રાહ્મણ, તાપસ વિગેરે લૈકિક ગુરૂઓને પણ નમવું. મૂળ અને અલેષા નક્ષત્રમાં બાળક ઉપન્ન થતાં ભવનમાં બ્રહ્માસ્નાન, તેઓ (બ્રાહ્મણે) ની કથા સાંભળવી, તેઓ (બ્રાહ્મણોને દાન આપવું, તેઓને ઘરે જવું, ભેજન વિગેરે. એવી રીતે લૈકિક દેવ સંબંધિ અને ગુરુસં બંધિ મિથ્યાત્વ પરિહરીને લકત્તરમિથ્યાત્વમાં અન્યતીથી એાએ ગ્રહણ કરેલાં બિંબને વજેવાં જે જિનમંદિરમાં પણ રાત્રે અબળાઓને પ્રવેશ, સાધુઓને વાસ, નંદિ, બલિદાન, સ્નાન, નૃત્ય પ્રતિષ્ઠા, તંબોલ વિગેરે આશાતનાઓ, જલક્રીડા, દેવેનું આદેલન, એવું બીજું પણ લાકિક દેવળની જેમ અસમંજસ યુકત થતું હોય, ત્યાં પણ આદરપૂર્વક સમ્યકત્વને રક્ષણ કરવામાં તત્પ૨, ઉસૂત્ર વર્જનાર સ્વતંત્ર સમ્યગ્દષ્ટિયાને જવું ક૫તું નથી. હરવિગેરે દેવના મંદિર કરતાં જિનમંદિરની આજ વિશેષતા છે કે–જિનમંદિરમાં સર્વ વિધિપૂર્વક થાય છે, ત્યારે અન્યત્ર સઘળું વિપરીત હોય છે. જેમ તેમ પ્રવૃત્તિયુક્ત કરવું, તેજ જે પ્રમાણ હોય તે “નિષ્ઠીવનથી ન કરવું.” એ વિગેરે નિરર્થક જ થઈ જાય. વળી જિનેશ્વર પ્રભુની પૂજામાં જે ત્રણ સંધ્યાને નિયમ કર્યો છે, તે પણ નિરર્થક થઈ જાય. તથા પવિત્ર થઈને શ્રાવકે જિનેશ્વરની પૂજા કરવી, જિનબિંબની પ્રતિષ્ઠા, અધિકારિ સૂરિનું પ્રસાધન યુગપ્રધાનએ આગમાં વિરચિત પ્રતિષ્ઠાક૯પ એ વિગેરેનું પણ શું પ્રજન? તેથી જ્યાં પ્રતિષ્ઠા, પૂજા વિગેરે સર્વ કર્તવ્ય વિધિપૂર્વક કરવામાં આવતું હોય ત્યાં જ સમ્યગ્દષ્ટિને નિશ્ચયે ગમન વિ ગેરે યુક્ત છે.
જે લકત્તમ લિંગ (જેન સાધુ વેષ)થી વિભૂષિત દેહવાળા હોવા છતાં પણ ફૂલ, તાંબુલ, સર્વ આધાકમિ અને સચ્ચિત્ત
