________________
૧૨૪
શ્રી સંબધ સતસકિા–ભાષાંતર રૂપ જતુએ. આથીજ આ ચારે અભક્ષ્ય વિકૃતિ કહેવાય છે. તેમાં મદ્યના દેશે “જજ શિવજીએ ગાથાની વ્યાખ્યામાં પહેલાં દર્શાવ્યા છે જ, મધ વિગેરેના દેષો આ કહેવાય છે. તેમાં મધ
પ્લેચ્છ લોકેના મોંની લાળવડે દૂષિત, મદિરા-માંસવાળા વાસણમાં રહેલ એવું મધ ખાનાર નિર્લજજ-નિર્દયને પવિત્રતા કેવા પ્રકારની હોય એ કહે. જે કઇ ઔષધની ઈચ્છાથી મધ ભક્ષણ કરે, તે પણ અલ્પકાળમાં પ્રચંડ દુ:ખ પામે છે; જીવિતની ઈચ્છાથી ખવાયેલું ઝેર શું જલ્દી જીવિતને નાશ કરતું નથી ? કરે છેજ. તેમ મધ માટે પણ સમજવું. ૧–૨.
માખીઓના મુખથી થુંકાયેલું, લાખ જંતુઓના ક્ષયથી ઉત્પન્ન થયેલું, નરક પ્રાપ્ત કરાવનારૂં મધ બુદ્ધિમાન મનુષ્યથી કેમ ખવાય?
અન્ય લેકેએ પણ કહ્યું છે કે – " सप्तग्रामेषु यत् पापममिना भस्मसात्कृते ।
તલેતા તે પા કપુનિન્જામત ?”
ભાવાર્થ-અનિવડે સાત ગામને બાળી રાખરૂપ કરવામાં જે પાપ ઉત્પન્ન થાય, તે પાપ મધના એક બિંદુના ભક્ષણથી ઉત્પન્ન થાય છે. ૧
તથા માંસ પણ મહાપાપનું ઉપાદાન નિમિત્ત છે.
જે દુરાશય મનુષ્ય પોતાના બળની પુષ્ટિ કરવા માંસ ખાય છે, તેઓ જીને ઘાત કરે છે, કેમકે–ખાનાર વિના ઘાતક હાઈ શકે નહિ.” જે હણે છે , માંસ ખાય છે ૨, વેચે છે ૩, મત આપે છે ૪, જાય છે ૫, સંસ્કાર કરે છે–પકાવે છે . તે છએ જણ દુગતિ પામે છે; એ સ્કુટ–પ્રકટ જ છે કે ખરેખર પરલોકમાં પાપીએની સ્થિતિ નથી. જે મનુષ્ય કૃમિના સમૂહથી વ્યાપ્ત દુર્ગધિ લેહી, ચરબી વિગેરેથી મિશ્રિત માંસ ખાય છે, તે મનુષ્યમાં કુતરાથી કાંઈ વધારે ઉચ્ચતા શુદ્ધ બુદ્ધિવાળા વિદ્વાનેને જોવામાં આવતી નથી. હવે માખણ માટે જણાવે છે.