________________
નજીક
અંગીતાર્થ વિગેરેને સંગ તજવા વિષે.
૭૯ નારા. અર્થાત્ મૂકે. જેઓનું શીલ-આચરણ નિંદિત હેય તે કુશીલીઆ-તેવા પ્રકારના જૂગારી વિગેરે. કહ્યું છે કે –
જૂગારી, ઉäઠ, ઉન્માર્ગગામી અને નિંદા કરનારા વિગેરે જેઓ કુશીલીઆ હાય છે. તેઓને પ્રયત્નપૂર્વક વજેવા જોઈએ. ૧
અથવા પાસસ્થા વિગેરે કુશલીઆ કહી શકાય. તેઓની સાથે આલાપ વિગેરે સંબંધ મન, વચન અને કાયાથી તજવો જોઈએ. કહ્યું છે કે
જૂગારી, વેશ્યા, નટ, વિટ, ભાટ તેમજ કુકર્મ કરનારાએના ઘર, હાટને સંવાસ વર્જ જોઈએ અને તેઓની સાથે મૈત્રી પણ તજવી. ૧
કુતીથીઓને સંસર્ગ, કુતીર્થગમન, ભ્રષ્ટાચારીઓ સાથે પરિચય અને આલાપ વર્જ જોઈએ. ૨ તેમજ કહ્યું છે કે –
“જ્યાં અવિરતિ અસંયતની વસતિ હોય, ત્યાં ગમનાગમન ન કરવું જોઈએ. કારણકે–ગમનાગમન કરવાથી તેઓની સાથે આલાપ થાય અને આલાપ પ્રીતિ–નેહ ઉત્પન્ન કરે છે, પ્રીતિથી દાક્ષિણ્ય અને દાક્ષાયથી ઉચિત કાર્યોને સ્વીકાર કરે પડે, ઉચિત કાર્યોની પ્રતિપત્તિ કરવાથી તેઓની સાથે વારંવાર પરિચય કરવો પડે, એમ પરિયાદિક કરવાથી સમ્યકત્વ દૂષિત થાય, સમ્યકત્વ દૂષિત થતાં જિનેશ્વર પ્રભુને કહેલ ધર્મ નાશ પામે અને જિનેશ્વર પ્રભુના ધર્મ વિના આ અપાર સંસાર રૂપી મહાસાગર તરી શકાય નહિ, તેથી ત્યાં ગમન કરવાનું નિષેધ્યું છે.
અગીતાર્થ અને કુશીલીઆના સંગને પરિત્યાગ કરવામાં ઉપનય સહિત હેતુ કહે છે–(કારણમાં કાર્યને ઉપચાર થત હેવાથી) આ અગીતાર્થ અને કુશીલીઆઓ મેક્ષના માર્ગમાં વિદનરૂપ છે. અર્થાત તેઓની સંગતિથી મોક્ષગમન દૂરજ રહી જાય છે. જેમ માર્ગમાં જતા મુસાફરોને ચેર લેકે વિશ્વના કારણરૂપ છે, તેમ આ લેકે પણ છે.
अंबस्स य निंबस्स य, दुएहं पि समागयाइ मूलाई। . संसग्गीइ विणटो, अंबो निंबत्तणं पत्तो ॥१५॥
