________________
જિન આના ફળ વર્ણન. ભાવાર્થ-“હે ભગવાન ? આપનું શરીરજ આપમાં વીતરાગપણું હોય તેમ કહે છે. ઝાડની બખોલમાં અગ્નિ હોય તે ઝાડ લીલું નજ હોઈ શકે. ૧”
“ભગવાનના સમયમાં તેમના એક લાખ, ઓગણસાઠ હજાર શ્રાવકે હતા, પરંતુ કોઇએ પણ અરિહંતની પ્રતિમાની પૂજા નથી કરી.” એમ કહેવું યુક્ત નથી. પહેલાં તે તેઓને જ પૂછવું જેઈએ કે-“શું આપ તે સર્વનાં નામે જાણે છે ? તે સર્વનાં નામનું કથન સિદ્ધાંતમાં પણ સાંભળવામાં આવતું નથી, આનંદ, કામદેવ, અંબડ વિગેરે જે કેટલાક શ્રાવકનાં નામ સંભળાય છે; તેઓનું તે સ્પષ્ટજ-અન્યતીથિએ સ્વીકારેલ ચૈત્ય” ઈત્યાદિ પાઠમાં અન્યતીર્થિકેએ સ્વીકારેલ ચૈત્યને વંદન કરવાના પ્રતિધથી સ્વતીર્થિકએ સ્વીકારેલ ચૈત્યને વંદનાદિ કરવાનું ભગવંતે કહ્યું છે જ; એથી કોઈ પણ પ્રકારની શંકા કરવી યુક્ત નથી.
વળી ચૌદ પૂર્વધર શ્રી ભદ્રબાહસ્વામિએ પણ શ્રી આવશ્યક નિર્યુક્તિમાં કહ્યું છે કે –“સંયમમાં પરિપૂર્ણ પ્રવૃત્તિ ન કરી શકનારા શ્રાવકેને સંસારને પ્રતનુક્ષય કરનાર આ દ્રવ્યસ્તવ યુક્તજ છે. કેઈ કહે કે જે સ્વભાવથી જ અસુંદર તે શ્રાવકેને પણ કેમ યુક્ત હોઈ શકે ? એ ઉપર કૂવાનું દ્રષ્ટાંત છે. જેમ નવાનગર વિગેરેની સ્થાપનામાં કેટલાક બહોળા પાણીના અભાવથી તૃષ્ણદિયુક્ત થયા છતા તેને દૂર કરવા માટે કૂવાને ખણે છે. જો કે તેઓની તૃષ્ણા વિગેરે વધે છે અને માટી, કાદવ વિગેરેથી તેઓ મલિન થાય છે, તે પણ તેનાથી ઉત્પન્ન થએલા પાણી વડે તેઓની તે તૃષ્ણ વિગેરે અને પૂર્વને મળ નાશ થાય છે, તથા ત્યાર પછીના સમયમાં તેઓ અને બીજા લેકે સુખભાગી થાય છે. એવી રીતે દ્રવ્યસ્તવમાં જેકે અસંયમ છે, તે પણ તેનાથી જ તે પરિણામશુદ્ધિ થાય છે. અસંયમથી ઉપાર્જિત કરેલ બીજું સર્વ પાપ ક્ષય પામે છે, તેથી “શુભાનુબંધિ અને અત્યંત નિજર ફળ દાયક છે.” એમ જાણે શ્રાવકે એ આ દ્રવ્યસ્તવ કર જોઈએ. ૧”
એવી રીતે “ભાવસ્તવનું હેતુભૂત હેવાથી દ્રવ્યસ્તવ પણ મેક્ષનું અંગ છે.” એમ જણાવ્યું. જેવી રીતે ગૃહસ્થને કુવાના
