________________
૪૭
કેને કહીએ?” ભગવંતે ઉત્તર આપે કે “હે ગતમ! ઘણે કાળે પણ જેને અંત (વિનાશ) નથી તેને સુખ કહીએ” તેવું સુખ તે મોક્ષ સુખ જ છે.
કદિ કે પ્રશ્ન કરે કે જ્યારે સિદ્ધની અને મોક્ષ સુખની મુખ્યતા છે ત્યારે તેની સ્તુતિ રૂ૫ “
પિતા ” પ્રારંભમાં શા માટે ન કહ્યો? ઉત્તર. સર્વે ક્રિયાઓનું ફળ પર્યવસાને જ હોય છે, પહેલાં હોતું નથી. વૃક્ષોને વિષે પણ ફળસ્પત્તિ પ્રાંતેજ થાય છે. કહ્યું છે કે “વૃક્ષના મૂળથી બંધનો પ્રભવ થાય છે, બંધથી શાખા, શાખાથી પ્રશાખા, પ્રશાખાથી પત્ર, પત્રથી પુષ્પ, પછી ફળ અને છેવટે રસની ઉત્પત્તિ છે. આ પ્રમાણે હેવાથી જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રના મૂળ રૂપ સિદ્ધનું સ્મરણ પ્રાંતે કરવું યુક્ત છે. - સિદ્ધાર્થ વૃદ્ધાની પ્રથમ ગાથાવડે સિદ્ધ ભગવંતની સ્તુતિ કર્યા પછી સાંપ્રતકાળે જેમનું શાસન પ્રવર્તે છે એવા શ્રી વીરભગવત વિશેષ સ્મરણીય હોવાથી તેમની સ્તુતિની બે ગાથાઓ કહેવી. ત્યાર પછી મહા તીર્થ હોવાથી શ્રી *ઉજજયંતગિરિની તથા તેના અલંકારભૂત શ્રી નેમિનાથની સ્તુતિરૂપ એક ગાથા કહેવી અને પછી અષ્ટાપદ નંદીશ્વરાદિ અનેક તીર્થોના નમસ્કારરૂપ વત્તા કૃવત ર વાવ એ ગાથા કહેવી.
( આ પ્રમાણે જ્ઞાનાચાર, દર્શનાચાર અને ચારિત્રાચારની શુદ્ધિ કરીને સકળ ધર્માનુષ્ઠાનનું હેતુભૂત શ્રુત હોવાથી તેની સમૃદ્ધિને અર્થે સુગ રેવા જ શાક અન્નથ૦
• ગિરનાર. * આ ગાથાના અનેક અર્થ થાય છે, તેથી જુદા જુદા ઘણું તીર્થોનું વંદન થઈ શકે છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
