________________
૮
. ~~ ~ ~
~ ઉભેલા એક આકડાની ડાળીમાં બાંધી દીધું, અને તરત તે વોકળાની નીચે નીચે થઈને ચાલાકીથી છટકી ગયે. ભુજનું નિશાન બાંધીને, તે તરફ તે ઉતાવળે ઉતાવળે આડે માગે ઉપડી ચૂકયો.
ચેકીદારે તે સંખ્યાની રમણીય શાતિમાં વાતાના તડાકા મારવામાં તલીન બન્યા હતા–પિતા પોતાના બાપ-દાદાની બહાદુરીનાં બણગાં ફેંકવામાં એ લકે એવા તે મશગૂલ બની બેઠા હતા કે કેટલો વખત પસાર થઈ ગયે, તેનું તેમને લેશ માત્ર ભાન રહ્યું નહિ. બંદીવાનના હાથ મજબૂત દેરડાવડે જકડાએલા હેઈને તેમને હૈડે નિરાંત હતી. વળી ગમે તેમ તે પણ કેદી એક વાણીઓ હેવાથી, અને સમય સંધ્યાનો હેવાથી કેદીના સંબંધમાં કંઈ ખાસ કાળજી કરવાપણું પણ તેમના મનમાં ન હતું.
દાદા-પરદાદાના દિવસોની વાતને મહામુશ્કેલીએ અંત . આવતાં તેમને માલમ પડયું, કે સમય તે ઘણે વ્યતીત થઈ ગયે છે, હજુ કેદી કેમ ઊડ્યો નહિ હોય, એવી શંકા આવતાં તેમણે પિતાના હાથમાંની દેરડી ખેંચી જોઈ તો તે બરાબર બાંધેલી જ હેય એમ જણાયું, પરંતુ એ દેરડી બંદીવાનને બદલે એક આકડાના થડમાં બાંધેલી છે, એવી એ લોકોને ક્યાંથી ખબર? વળી પતે અફીણના અઠંગ બંધાવ્યું હોવાથી કેરશી પટેલને કળશીએ એસતાં વધુ વખત લાગે, તો તેથી તેમને કંઈ નવાઈ લાગે એમ ન હતું. તે પણ હાથમાંની દોરડી ફરીથી ખેંચીને, કેદીને હવે તરત ઊઠવા તેમણે તાકીદ કરી.
વળ જરા વધારે વખત વાટ જોઈ, પરંતુ કેદી તે હજુએ ઊયો નહિ. પટેલને હાજર સમજી તેમણે તેને એક વાર ફરીથી જરા વધુ આકરી વાણીથી ધમકાવવા માંડ્યો.
