________________
૧૨૨
સરકારી
સગવડ કરી દેશું. તમે ડેલી સુધી આવી જાવ તો ઠીક, કેમકે તમને મળવા દરબાર પણ ઝંખે છે.”
“હમણું જ આવું છું” કહીને કામદારને વિદાય કર્યા અને અમરશી શેઠે ત્યાં બેઠા બેઠા જ હુકમે છેડવા શરૂ કર્યો.
“ડાયા, આપણે અત્યારે જ મૂળવાળાની પાટીમાં રહેવા જવું છે માટે ઘરવખરી સંકેલવા માંડે.”
દુકાન પાસે માણસની ઠઠ ઊભી હતી. કામદાર અને અમરશી શેઠ વચ્ચેની વાત પૂરી થતાં જ શેઠે ડાયાભાઈને ઘર ફેરવવાનું જણાવ્યું તે જોઈ બધા ચેતી ગયા અને વગરમાગ્યું કેઈ ઉચાળા ભરવાને ગાડીઓ જોડવા તો કોઈ અનાજના કોઠાર ફેરવવાને હાથહાથ મદદ કરવા દેવા. અને અમરશી શેઠ મૂળવાળાની ડેલીએ જવા ઉપડ્યા.
દરબાર મૂળુવાળાને કામદારે વાત કરી કે તુ રાજી થઈને તેને જોઈતા મકાનની સગવડ માટે માણસે દેડાવ્યાં હતાં ત્યાં અમરશી શેઠને આવતા જોઈ આવકાર આપવા ઊડ્યા અને “આવ બાપ અમરશી” કહીને તેને પડખે બેસારી “આજ મારી પાર્ટીમાં જૂનું નાણું આવે છે તેમ હરખ કરી સાકર વહેચાવી અને અમરશી શેઠને પાઘડી બંધાવી.
સાંજ પડતાં જ શેઠની બધીએ ઘરવખરી ફરી ગઈ. દાણાના કેકાર, ઘાસના ખેરડાં ખાલી કરી નાખ્યા. ઢોરઢાંખર દેરી ગયા.. પણ અનર્ગલ માલમત્તાને ફેરવતાં દિ આથમવા આવ્યું ત્યારે તેલની ભરેલી ચાર કાઠીઓ ન ફેરવાણી. શેઠને ચોવીસ કલાકને બદલે દશ કલાકમાં જગાવાળાની જમીન છેડવી હતી. એટલે ચાર મણ તેલને ત્રાગ કયાંથી આવે? માણસ પૂછવા આવ્યો કે શેઠ,
