________________
૧૫૬
મહાસાગર
વવા માંડયું. ચિકિત્સકબુદ્ધિ અને ખંતથી અમીચંદ ધંધામાં પાવર થવા લાગે. આ રીતે વર્ષ દિવસના અનુભવથી ખુશી થઈને રોકે તેને સાઠ રૂપીયા આપ્યા. ખાવા-સુવાનું ત્યાં જ હતું. તેમ તેને કોઈ જાતનું વ્યસન કે નાટક-ચેટકને નાદ ન હોવાથી આ રકમ શેઠને કહીને તેના પિતાને ખંભાત મોકલી દીધી. છોકરો લાઈને ચડી ગયો છે ને રળતા થયા છે તે જોઇને માતાપિતાને નીરાંત થઈ.
હવે ઘરાકોને સમજાવવા અને બપોર પછી તૈયાર દાગીના લઈ બંગલાઓમાં ફરી આવવાનું કામ અમીચંદે ઉપાડી લીધું. પારસી અને યુરોપીયન કુટુંબોમાં આ છોકરો સૌને ભાવી જવાથી વકરો વધવા લાગ્યો. પાંચ વર્ષમાં શેઠે તેને પચાસ રૂપિયાને માસિક પગાર કરી દીધે.
અમીચંદ હવે પાંચ માણસમાં પુછાવા લાગ્યા હતા. શેઠના તેના ઉપર ચારે હાથ હતા. દીપતે ચહેરો, હસમુખો સ્વભાવ અને સંબંધીઓમાં મળતાવડું વર્તન જોઇને તેના તરફ નાતીલાનું ધ્યાન ખેંચાવા લાગ્યું. ખાનદાન કુટુંબ ને પુણ્ય પ્રકૃતિના ઉદયવાળ છોકરે જઈ તેની સગાઈ માટે તેના પિતા સાકરચંદ પાસે શ્રીફળ આવવા લાગ્યાં. સાકરચંદે તેના શેઠને આ ખબર કહેવરાવ્યા ને અમીચંદને એક આંટે મળવા તેડાવ્યા.
અમીચંદ તરફ શેઠ-શેઠાણીને પુત્રવત પ્રેમ જામ્યો હતે. તેને પિતાને પત્રથી આશીર્વાદ અને બેણી-ઇનામ આપી તેને વતન જવાને રજા આપી.
દેશમાં પહોંચતાં તેના પિતાએ નક્કી કરી રાખ્યા મુજબ ખંભાતમાં જ લગ્ન થયાં અને બે મહિના બાદ અમીચંદ કુટુંબ સહિત મુંબઈ આવી ગયો.
