________________
૧૭૪
મહાસાગરના
વવાનું શરૂ કર્યું. ત્રણ વર્ષમાં તે પાતાલ પાયા પુરાઇને વિશાળ મેદાન તૈયાર થઈ ગયું, ને મૂળ નાયકની ટુંક બંધાવવી શરૂ કરી. તેના મુનીમે ને મિત્રોને પણ આ પુણ્યક્ષેત્રમાં ફૂલ-પાંખડીને લાભ લેવાની ભાવના થતાં, શેઠની સંમતિથી નમંડળના ગ્રહઉપગ્રહની જેમ આ નવસર્જિત મેદાન ઉપર પ્રાસાદો રચાવા માંડયા.
મોતીશાની તબીઅત હવે ઘસાવા લાગી હતી. શત્રુંજય ઉપર ટુંકનું શરૂ થયેલ કામ પિતાના હાથથી જ પૂરું થાય તે તેમના જીવનનું મુખ્ય ધ્યેય હતું. તેમણે સં. ૧૮૯૨ ના મહામાસમાં પાલીતાણે આવીને તિષીઓને એકઠા કરી અંજનશલાકા અને પ્રતિષ્ઠાના વહેલામાં વહેલાં આવતાં યુદ્ધ જેવરાવ્યાં. ૧૮૯૩ના મહા માસમાં આવેલા મુહૂર્ત પોતે જ નક્કી કર્યા. કારીગરોને બોલાવીને તે પહેલાં કામ પૂરું કરી લેવા તાકીદ કરી. મૂળનાયકના મંદિરની પાછળ કોઠો બાંધવાને રવૈયા ચાલતા હતા તે બંધ રાખીને વખત બચાવી લેવાનો માર્ગ કાઢયે. ટુંકને કી,દેરીઓ, ટાંકા અને બાજુમાં તળાવ વગેરેની સજાવટ કરવાની ભલામણ કરી ગયા.
મોતીશાની તબીયત દિવસાનદિવસ નરમ થવા લાગી હતી. અનેક ઉપચાર કરવા છતાં પુરણ ને જેમ વહેતાં જામતાં, પિતાના હાથથી પ્રતિષ્ઠા કરવાની ઉમેદ હતી. મુહૂર્ત પણ નજીકનું લીધું, છતાં ક્ષણભંગુર દેહને ભરોસે ન રાખતાં એક કામ પિતાના હાથથી જ આપવું શરૂ કર્યું. પિતાના બહોળા વેપારવહીવટના ચેપડા મગાવી નબળા પડી ગયેલ ઘરાકે-સંબંધીઓ પાસે ખેંચાતું લાખેક રૂપીયાનું લેણું માંડી વળાવ્યું. શ્રી સિદ્ધાચળજીની ટુંક બંધાવવામાં હજી અઢી લાખનો ખર્ચ કરવાનો બાકી છે તે દૈવયોગે પિતાના શરીરની કા-રજાએ વારસદારએ કરે તેમ વીલમાં જણાવ્યું.
