________________
૧૫ર
મહાસાગરને
પ્રાણી રક્ષાનું ઉપાડેલ કામ સફલ થાય તેમ આશીર્વાદ આપું છું. મેતીચંદ શેઠ, હવે કહે. આ કામમાં અમે તમને કેવી રીતે અનુકૂળ થઈ શકીએ ?”
મહારાજશ્રી, હું તે એક સામાન્ય માણસ છું. આમાં મેં તે ફરજથી વધારે કંઈ કર્યું નથી. આપ મેટા પુરુષ હોવા છતાં આટલી ઝીણી હકીકત જાણવાની કાળજી રાખો છો એ આપની ઊંચી ભાવના ને વિશાળ દિલનું પરિણામ છે. બાકી સારાં કામો તે સમુદાયના સહકારથી જ બની શકે છે.
આપને ભક્ત પરિવાર બહેળો છે. મુંબઈનું કાપડ બજાર ભાટીયા મહાજનના હાથમાં છે, વૈશ્નવ મહાજનને દેશ-પરદેશના વેપાર ઉપર સારો કાબૂ છે. તેઓ ધારે તે ઘણું કરી શકે. સેંકડો ને હજારોના ફાળા ભરવા કરતાં પિતાના વેપાર-ધંધામાં પાંજરાપોળની પાઈ કાઢે તો લાખની પાણ થઈ જાય, ને મૂંગા પાણીના આશીવિદથી બરક્ત વધે. આ કામમાં શેઠ જમશેદજી જીજીભાઈ બેરોનેટ, વાડીયા બમનજી હરમસજી વગેરે પારસી ભાઈઓ પણ લાગણી ધરાવે છે, ને કેમ કે ધર્મના ભેદભાવ વિના આ કામમાં કપાસ, અફીણ, ખાંડ-સાકર, મોતી, હુંડી વગેરે ઘણું વેપાર ઉપર લાગે નક્કી કર્યો છે તેમાં વૈશ્નવ મહાજનને સહકાર મળે તે આપના હાથમાં છે.”
થઈ રહેશે” ના લાગણીભર્યા શબ્દો સાથે શ્રી ગોકુલનાથજી મહારાજે વિદાય લીધી.
મુંબઇને વેપાર-વણજ ઓગણીસમી સદીની અધવચથી જામે જતો હતો. દેશી અને પરદેશી પેઢીઓ એક પછી એક નખાતી જતી
