________________
વાણિયાને
રતાડીઆ-ઠાકોર ચાલી-ચલાવીને આવે છે, એ સાંભળીને રાઓશ્રીની પ્રસન્નતાને પાર રહ્યો નહિ. ગામ પર ઘેરાઈ રહેલું ભયંકર વાદળ ઉતરી જાય છે, એ જાણું સૌને આનંદ અયો.
આ સમયે એક વિચિત્ર ઘટના બની.
રતાડીઆના ગઢની બછરી પર એક જુવાન ખવાસ બેઠેલો હતે. વિષ્ટિની ચાલતી વાતચીતથી તે સદંતર અજ્ઞાન હતે. કિલ્લાની બછરી ઉપરથી દરબારી લશ્કર પર એકાદ બંદૂક ફેડવાની તેને ઉમેદ થઇ આવી. પિતાના અંતરમાં એકાએક જાગી ઊઠેલી આ અભિલાષને તેણે તે જ વખતે અમલમાં મૂકી. એક મેટી બંદૂકને તેણે ઠીક કરીને ઠાંસી લીધી. અંદર ગળી ભરી, તેણે તે દરબારી છાવણી તરફ તાકી અને તરત જ દાગી લીધી.
ખવાસે ગઢ પરથી છેડેલી બંદૂકની ગોળી સનનન કરતી ટી, અને દરબારી લશ્કરના બાબુરામ નામના એક જમાદારને વીંધીને ચાલી ગઈ. જમાદારના પ્રાણ તે જ ઘડીએ પરવારી ગયા.
આખા લશ્કરમાં ભયંકર ખળભળાટ મચી રહ્યો. સૌ કોઈ પિતપોતાના હથિયાર સંભાળવા લાગ્યા.
બાબુરામ જમાદારને ભત્રીજે જે એ જ લશ્કરમાં હતું, તેના મનમાં એવો વહેમ ઠસાઈ ગયું કે આ કાવતરાને રચનાર અન્ય કોઈ નહિ પણ બારોટ જ છે.
આ માણસે એ વાત તરત જ રાઓશ્રી પાસે રજૂ કરી.
#કિલ્લાની દિવાલમાં અંતરે અંતરે આવેલા ગોળ આકારના ઘેરાવાવાળા કઠા કહેવાય અને ચેરસ આકારની બછરી કહેવાય.
