________________
સાફ
શું જવાબ દેવો તે ન સૂઝયું એટલે “ શેઠ બહાર ગયા છે, તે આવે એટલે આવો.” તેમ જવાબ દઇ હુંડી સીપાઈના હાથમાં પાછી આપી.
- સીપાઈ બે ઘડી આસપાસ ફરી આવવા નીચે ઉતરતો હતો ત્યાં શેઠ સામે મળ્યા. પિતાની પેઢીમાંથી સીપાઈ ઉતરે છે તેમ જોઈ. તેને કેનું કામ છે ? એમ પૂછયું. સીપાઈએ કાનજી શેઠ ઉપરની હુંડી દેખાડવાની છે તેમ ખુલાસો કર્યો. એટલે તેને પાછો વાળી શેઠ ઉપર આવ્યા અને ગાદીએ બેસતાં જ હુંડી જેવા માગી.
હુંડી વાંચીને શેઠ પણ પહેલી તકે વિચારમાં પડ્યા. બગસરા ગામમાં દેવચંદ જેઠા નામનો કોઈ તેમને આડતી હોય તેમ ખ્યાલ ન આવ્યો તેથી મુનીમ સામે જોયું. મુનીમે પડખે બેસીને “આ નામના માણસનું આપણે ત્યાં ખાતું નથી.” તેમ કહી દીધું.
તે જ ક્ષણે શેઠને વિચાર છે કે આ ગામ કે નામ ભલે મને અજાણ્યા હોય, ભલે દુકાનમાં તેને એક પૈસે પણ જમા ન હેયર છતાં જે માણસ એક જ કલમે ત્રણ લાખની હુંડી લખે છે અને તે પણ કંપની સરકારના રાખ્યાની છે તે પછી આ માણસ સામાન્ય ન હો ઘટે. આ તો નેકને સ્વાલ છે, માટે હુંડીના દેખાડને એક ઘડો પણ રોક ન જોઈએ.
શેઠે ક્ષણમાત્રમાં મનમાં ઉપર વિચાર કરીને તુર્ત સીપાઈને કહ્યું: “ચાલે, રેકડ ગણનારા કયાં છે?”
શેઠજી! મને તો હુંડી દેખાડી આવવાને હુકમ છે, તમે કહો તે મેનેજર સાહેબને જણાવું.”
જાઓ, તમારા મેનેજરને કહે કે હુંડી તરત મુદ્દતની છે,
