________________
૯૫
૯૬
૯૯
૧૦૦
૧૦૬
૧૩૨
૧૦૧
૧૦૨
૧03
૧૦૪
તમને સંસારના સુખો દુ:ખ રૂપ લાગે છે ? સમ્યગ્દર્શન એટલે અનંતકાળના મહાઅજ્ઞાનનો નાશ ધર્મને પામેલ આત્મા હંમેશા સુખી જ હોય જ પાણીના પરપોટય જેવું ચંચળ મનુષ્યપણું
લક્ષ્મી હાથીના કાન જેવી * યૌવન , ખરેખર ક્લ જેવું છે વિષયભોગો , કિંપાકના
ફળ જેવા ભયંકર છે * જીવન સ્વપ્ન જેવું છે
બંધુજનોના સ્નેહો, પંખીમેળા જેવા છે
બધુજનોના સ્નેહો અતિ દુરન્ત છે ૬. મોહની ઘેલછા અને વિવેક * મોહની ઘેલછા ત્યજીને વિવેકી બનો * વિવેકની પ્રાપ્તિ થયા પછી આત્મા પોતાના દુશ્મનોને ભગાડી મુકે છે. વિવેકશૂન્ય આત્મા જ દુર્ગતિનું આયુષ્યકર્મ બાંધનારો છે ક્ષાયિક સમ્યકત્વ હોવા છતાં આત્મા નરકે કેમ જાય ? * ક્ષાયિક સમ્યકજ્વવાનું નરકે જાય
તો ક્યારે જાય ? મિથ્યાષ્ટિ ક્ષપકક્ષેણી
માંડી શકે જ નહિ જ સમ્યકત્વ એક્લા ક્ષાયિક પ્રકારનું નથી
ક્ષાયોપથમિક સમ્યકત્વના કાળમાં જ પહેલી વાર ક્ષપકશ્રેણિ મંડાય
ક્ષપકશ્રેણિ વધુમાં વધુ કેટલીવાર મંડાય ? * ક્ષણકશ્રેણિ માંડનારા અગીયારમે
ગુણસ્થાનકે જતા જ નથી રાગદ્વેષથી સર્વથા રહિત થયેલા ફી રાગદ્રષિ બનતા નથી. ક્ષપક શ્રેણિવાળા અને ઉપશમ શ્રેણિવાળા આત્મામાં દશમાં ગુણસ્થાનકે રહેતો તફાવત ક્ષપકશ્રેણિ ક્ષાયોપશમિક સમ્યક્રર્વની હાજરીમાં જ મંડાવી શરૂ થાય છે. * ક્ષાયોપથમિક સમ્યકર્તમાં વર્તતો જીવ જ
સાયિક સંખ્યા પાંમી શકે. સમ્યકત્વની ઉત્પત્તિ સંબંધી સૈદ્ધાંતિક અને કાર્મગ્રંથિક માન્યતા અન્ય લિંગે સિદ્ધ સંબંધી ખુલાસો શ્રી તીર્થંકરનામ કર્મ નિકાચ્યા છતાં નરકે જાય તે ક્યાં કારણે ? * વિવેક પ્રગટાવો, જાળવો ને ખીલવો
આરાધક પુણ્યાત્માઓની શ્રી ભરતજીએ કરેલી અનુમોદના જૈનશાસન અને બાળદીક્ષા * બાળદીક્ષાએ અપવાદમાર્ગ નથી જ
ભોગ ભોગવીને આવેલાઓના કરતાં બાલદીક્ષિતો માટે પતનનો
સંભવ ઓછો છે * શિક્ષણ, સંરકાર અને વાતાવરણ
બાલવર્ય દીક્ષિતો વધુ સારી રીતે સુસંસ્કારોને ઝીલી શકે છે યુવાની એળે ગુમાવી શોક અનિમાં શેકાવું પડે તે કરતાં પહેલા ચેતવું સારું
૧o૫
* જેની જુવાની સફળ તેનું જીવતર સફળ ૧૨૧ વૃદ્ધોએ આ વિચારવા જેવું છે
૧૨૨ * યુવાનોએ ચેતવા જેવું છે
ਦਤ ભોગવૃત્તિને સમાવવાનો સચોટ ઉપાય ૧૨૩ ખસ ખંજવાળે વધે તેમ ભોગો ભોગવવાથી ભોગવૃત્તિ વધે
૧૨૪ વિષયાધીનોની કારમી કંગાળ હાલત ૧૨૫ ઈન્દ્રિયોને બહેકાવવામાં નહિ પણ વશ રવામાં જે પંડિતાઈનો ઉપયોગ કરે તે પંડિત
૧૨૭ જે જીવને દેવતાઈ ભોગોથી તૃપ્તિ ન થઈ, તો તેને માનુષી ભોગોથી કેમ જ થાય ? ૧૨૭ પાંજરામાં પૂરાયેલા સિંહની જેમ શ્રીભરતજી આ વિચારણામાં દિવસો પસાર કરે છે ૧૨૮ કર્મસત્તાને હાંકી કઢાય તો જ આમાં સ્વતંત્ર બની શકે
પૂરલ આત્માની શક્તિને પ્રગટાવવી પ્રયન કરો
ઉ30 * પ્રશસ્ત રાગ-દ્વેષને કેળવો !
૧૩૧ દેવ-ગુરુ-ધર્મ ઉપર રાગ કેળવવાનું જ્ઞાનીઓએ ફરમાવેલ છે.
૧૩૧ * મોક્ષનો રાગ અને સંસારનો
દ્વેષ હોવો જોઈએ * સાઘમાં રાગદ્વેષ ન હોય એ બને જ નહિ ૧૩૩ * જ્યારે રાગદ્વેષનો અભાવ થાય, ત્યારે જ કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થાય
૧3૪ * સાધુ માટે પ્રશરસ્ત રાગદ્વેષ હોવા
તે કલંકરૂપ નથી, પણ શોભા રૂપ છે ૧૩૫ સાધુમાં રાગ-દ્વેષ ન જ હોય એ પ્રચાર કેમ ?'
૧૩૬ ઈન્દ્રિયાદિને પ્રશસ્ત બનાવવા જ જોઈએ ૧૩9 * શ્રી ભરતજીનો વિરાંગભાવ રહેણી કહેણીમાં સ્પષ્ટપણે દેખાય છે
૧૩૮ શ્રી ભરતજીની દશા કૈકેયીએ શ્રી રામચંદ્રજીને જણાવી
૧૩૮ * ચિંતા અને ચિંતી સમાન છે
૧૩૯ સંસારમાં ચિંતાનો અનુભવ કોને નથી થતો ? ૧૪૦ * સાચી આત્મચિંતા જીવનને સુધારે છે. ૧૪૧ આત્મ ચિંતાવાળો શક્ય કરવાને હંમેશાં સજજ જ હોય
૧૪૨ * કલ્યાણકર સાધન નું પ્રબળ સાધન આત્મચિંતા
૧૪૩ દુનિયાદારીની ચિંતા અને આત્મચિંતા બંનેયનું અંતર
૧૪૪ સંસારમાં પ્રયત્ન ફળે જ એ નિયમ નહિ પણ ધર્મમાં પ્રયત્ન તો નિયમા ફળે
૧૪પ સંસારીનો પ્રયત્ન વર્તમાનમાં નિષ્ફળ કે નુકશાનકારક બને , તો ય ભવિષ્યને ભૂંડુ બનાવે છે
૧૪૬ * ધર્મ વિશેના પ્રયત્નનું સુંદર પરિણામ ૧૪૬ આત્મચિંતા વિના ધર્મપ્રયત્ન નહિ ૧૪૭ આત્મચિંતાના પરિણામે પ્રાપ્ત થતાં લાભો ૧૪૮ દુનિયાનું કલ્યાણ ઈરછનારે દુનિયામાં કયો પ્રચાર કરવો ?
૧૪૮ જ મહાભાગ્યવાનું આત્માઓ જ ધર્મપ્રયત્ન આદરી શકે છે.
૧પ0 * ઉંચી કોટિની ધમરાધના કઈ ?
૧પ૦ ભાવધર્મને સમજે પણ દંભને ન પોષો ઉપર it અનુમોદનામાં આનંદ અને દુ:ખ બન્ને હોય ઉપર
૧૦૬
૧૦૬
૧09
૧0૮
૧૦૯
૧૦૯
૧૧૬
૧૧૧
૧૧૩ ૧૧૭
૧૧૮ ૧૧૮
૧૧૯
૧૨0
