________________
એકજ ચિંતાસાગરમાં ડૂળ્યા હતા કે આ ઉપદ્રવને દૂર કરવા શું કરવું? ક્યા ભગવંત, દેવ-દેવીને યાદ કરવા ? હંમેશાં માનવીને છેલ્લે ભગવાનનું જ શરણું લેવું પડે છે.
અચાનક રાજા-પ્રજાના કણે આકાશવાણીના શબ્દો અથડાયા કે, “હે રાજા ! દુષ્ટ બુદ્ધિવાળા ઘર્મઘોષ મંત્રીની વાત સાંભળી સ્વરૂપવાન, ગુણવાન, પુણ્યવાન સુજાતકુમારને તમે વિના કારણે મારવાની આજ્ઞા કરી અરશુર નગરના સામંત ચંદ્રધ્વજ પાસે મોકલ્યો. પણ તે કુમાર પુણ્યોદયના કારણે અત્યારે નગરીની બહાર જીવીતરૂપે બગીચામાં બેઠો છે. સત્વરે નગરી બહાર જઈ ક્ષમા માગી માનપૂર્વક કુમારનો નગઅવેશ કરો અન્યથા રાજા-પ્રજા બધા મૃત્યુના દ્વારે પહોંચવા તૈયાર રહો.”
આકાશવાણીના આક્રોશભર્યા શબ્દો સાંભળી રાજા, મંત્રી, શ્રેષ્ઠિ, પ્રજા સૌ વિસ્મય પામ્યા. મંત્રીને પોતાની બદ્દાનત ખુલ્લી પડશે તેનો ભય થયો. રાજા અવિચાર્યું કાર્ય કર્યું તેનો પશ્ચાતાપ કરવા લાગ્યો. અંતે રાજા-પ્રજા બધાએ ભેગા મળી, નગરીની બહાર જઈ સુજાતકુમાર પાસે ક્ષમા માંગી અને નગરીમાં પધારવા વિનંતી કરી.
જિનધર્મની પ્રભાવના કરવા માટે બધા દોષોને ભૂલી જઈ ઉદારદિલ સુજાતકુમાર રાજા-મંત્રી, પિતા-માતા, ચંદ્રધ્વજ સામંત અને નગરજનો સહિત આડંબરપૂર્વક નગરીમાં વીતરાગ પરમાત્માના દર્શન-વંદન કરી રાજભવનમાં પધાર્યા.
આજે રાજાને સુજાતકુમાર દ્વારા અભયદાન મળ્યું તેનો અપૂર્વ આનંદ થતો હતો. પ્રજા સમક્ષ રાજાએ સુજાતકુમારને થયેલા અન્યાયને ફરીથી વાગોળી અફસોસ વ્યક્ત કરી તેઓનું રાજ્ય તરફથી વિશિષ્ટ બહુમાન કરી પોતાનું કર્તવ્ય પૂર્ણ કર્યું. આવા નરવીરોથી ઘર્મ અને રાજ્ય શોભે છે, એ વાત ભારપૂર્વક કહી.
જ્યારે સુજાતકુમારે જીવનમાં કડવાં-મીઠાં પ્રસંગ કર્મના કારણે નિર્માણ થાય છે તેને શાંતિથી સમભાવે ભોગવી લેવા એજ ઘર્મી, વિવેકી જીવોનું કર્તવ્ય છે. એમ કહી દૂધમાં સાકર ભળે તેમ રાજ્ય પરિવાર અને નગરજનોમાં ભળી ગયો.
આજના પુણ્ય પ્રસંગે એક વિશિષ્ટ જાહેરાત રૂપે રાજા-પ્રજા, પરિવારને સુજાતકુમારે વિનંતી કરી કે, નજીકના જ દિવસોમાં અસાર એવા સંસારને ત્યજી આત્મકલ્યાણના માર્ગે, સંયમના માર્ગે હું જવાનો છું, તેમાં સૌ શુભ આશિષ આપી મારા મનોરથ પૂર્ણ કરવા સહાયભૂત થશો એજ અભ્યર્થના..
સાર: આ સંસારમાં જે આત્મા લોકપ્રિય હોય તે પુણ્યવાન હોય, પુણ્યાનુબંધી પુણ્યના કાર્ય કરવાવાળો હોય. તેથી ધર્મક્ષેત્રમાં પોતે સન્માન પામે અને બીજાને પણ ધર્મ પ્રત્યે બહુમાન કરાવી બોધિબીજનું કારણ બને તેમાં કાંઈ નવાઈ નથી. જે જીવો જીવનમાં ખરકર્મ' અર્થાતુ ખરાબ આચાર, વિચાર, વર્તન કરે-કરાવે છે તે જગતમાં અપ્રિય થઈ ઘર્મ આચરણથી દૂર થાય છે, તેઓ દુર્ગતિને પામે છે. * લોકમાં વિરુદ્ધ હોય, નિંદનીય હોય તેવા સાત વ્યસનાદિને સેવનારા, ખેતર-જકાતાદિ કર્ય
કરનારા, પંદર કર્માદાનમાં રસ ધરાવનારા. ૨૪
