________________
કરે જ્યારે બીજો શબ્દ પુરુષાર્થની ઉંડી અભિરુચિથી પ્રાપ્ત થાય. કૂવામાં હોય તો અવાડામાં આવે. એવી આ પ્રગતિની શૃંખલા છે.
દરેક જીવ પ્રમાદને ટાળી લક્ષને પ્રાપ્ત કરે એજ શુભેચ્છા... સુવાક્યો : * પ્રાપુરુષે સર્વપ્રથમ બીજાઓથી હળીમળીને રહેવું જોઈએ. * લક્ષ્યને પામવા અનુભવની વાણી યાદ કરો યા એવું કામ કરો. * પ્રાજ્ઞપુરુષનું કથન છે : ધર્મ માનવને મહામાનવ બનાવે છે, દાનવ નહિ.
* કાચના વાસણ વસાવવા સહેલા, સાચવવા અઘરા હોય છે. * પરસેવો ઉતારતા શીખો તો જ લક્ષ્ય સુધી પહોંચશો. * કાચની જેમ દરેક મનુષ્ય પારદર્શકતા કેળવવી જોઈએ.
પદ :
* “સમય ગોયમ મા પમાએ.” [ચિંતન :
ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય... ધર્મરત્ન પ્રકરણના પ્રથમ વાચનાના આધારે પૂર્વાર્ધ રૂપે લખાતી વિચારધારાનું આ છેલ્લું પ્રકરણ છે.
બાળમંદિરના વિદ્યાર્થીનો પહેલો દિવસ વ્યવહારીક જ્ઞાન પ્રાપ્તિ માટે એકડો લખે છે. ત્યાર પછી પ્રાથમિક, હાઈસ્કૂલ, કોલેજ ને ડિગ્રીધારી સુધીના ઉંબરાઓ એજ વિદ્યાર્થી સમય અને શક્તિ વાપરી ૧૫/૧૭ વર્ષે પૂરા કરે છે. છેલ્લા દિવસે પ્રમાણપત્ર લઈ એ બહાર પડે છે. જો કે તેથી વિદ્યાપિપાસા પૂર્ણ થતી નથી. અધ્યયનની, સીમા પૂરી થતી નથી. માત્ર એક વિષયના જ્ઞાતાપણું પ્રાપ્ત થાય. ટીપે ટીપે સરોવર ભરે છે. પ્રેક્ટીકલ અનુભવ જ્ઞાન માટે ૨/૫ વર્ષ બીજા તેમાં ઉમેરાશે.
- બસ, એજ રીતે આધ્યાત્મિક ક્ષેત્રે પ્રવેશ કરનાર આત્મહિતેચ્છુ આત્મચિંતકની વાત છે. ક્રિયામાર્ગ માટે પાંચ પ્રતિક્રમણ ભણવું. કર્મશાસ્ત્ર માટે જીવવિચાર, પ્રકરણ, દંડક, ભાષ્ય, કર્મગ્રંથ આદિ ભણવા. જૈનદર્શનને જાણવા-સમજવા તત્ત્વાર્થાદિ ગ્રંથોનું જ્ઞાન મેળવવું. એ રીતે ઘણું ભણવાનું અને વાગોળવાનું બાકી છે. પ/૧૦ વર્ષે માંડ અડધે સુધી પહોંચે. દરજીનો છોકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે. તેમ આ ક્ષેત્રમાં પૂર્ણ જ્ઞાની ન થાય ત્યાં સુધી વિવિધ રીતે આધ્યાત્મના ગ્રંથો જોવા-વાંચવા પડે.
એક વાત નિશ્ચિત છે કે, જે દિવસે ઘાતકર્મનો સંપૂર્ણ ક્ષય થશે ત્યારે ત્રણે લોકનો, જીવમાત્રનો ત્રણે કાળનો એ આત્મા જ્ઞાતા થશે. હવે માત્ર અઘાતી કર્મનો
૧૧૬
