________________ ભાઈસાબ ! આ ટાંકામાં ધન રાખ્યું છે. તે હું લઈને બહાર આવું છું; અને તમારે સાથે આવવું હોય તો આવો મારી પાછળ.” ચોરો ગભરાયા, “રખે અંદર ઉતારી શું કરે?” તેથી કહે તું જ અંદરથી લઈને જલ્દી બહાર આવા. પણ જોજે હોં જરાય ઠગબાજી કરી છે તો જીવતો નહિ રહે.” વણિકે ટાંકાના ઉપર દોરડું બાંધી દોરડાના આધારે નીચે ઊતર્યો એણે પહેલેથી એવી ગોઠવણ રાખી હતી કે ટાંકામાં નીચે બે માથોડા ઊંડી ટાંકીના ઉપરના ભાગે ટાંકાની દીવાલમાં બેસવાની જગા રાખેલી; તે ત્યાં જઈ બેસી રહ્યો. વાર લાગી તેથી ચોર ઉપરથી પૂછે, “કેમ કેટલી વાર ?' આ કહે, “પેટી બહુ ભારે છે, ઉપડતી નથી, તમે કોક નીચે આવો ને ઉપડાવો.” લોભવશ એક ચોર દોરડે નીચે ઉતરે છે ત્યાં એના પગ પકડી વાણિયો કહે બસ આવી જાઓ. જુઓ અહીં શિલા પર પગ મૂકી દો.” પેલાએ ભરોસે દોરડું છોડી દેતાં વાણિયે એને ટાંકીમાં ઊંધો ધકેલ્યો. પછી બીજાને કહે, “જરા તમે ય આવો ને, પથ્થરની પેટી બરાબર ઊપડે. બીજોય લોભ અને વિશ્વાસમાં ઊતર્યો એને ય પાણીમાં ધકેલ્યો. પછી પોતે બહાર આવી છૂટકારાનો દમખેંચે છે કે, “હાશ ! આજ બંને લુચ્ચાઓને ઠેકાણે પાડી દીધા, હવે નિરાંત. નહિતર મારું કેટલું બધું ધન ! આ લુચ્ચાઓ લઈ જ જાત ને? હવે માલ બરાબર સચવાઈ ગયો અને આ લુચ્ચાઓની હંમેશની બલા ટળી ! થોડું પાપ તો લાગ્યું પણ નહિતર તો હું જ મરી જાત કે મારું ધન જ લૂંટાઈ જાત ! ત્યારે આટલું કર્યા વિના થોડા જ જીવી શકીએ ?' મહાપાપ કરવા છતાં પસ્તાવાને બદલે એ અનુમોદના કરી રહ્યો છે. આને મૂળ ક્યાં જવું છે કે મૂળમાં આ ધન જ કેવું ગોઝારું કે મને આટલી બધી કુબુદ્ધિમાં લઈ ગયું ? કેટલું ગોઝારું કે મને આ ઘોર માનવ હત્યાના પાપમાં તાણ્યો. ધનના લોભે દુર્ગતિ - વણિકનું દષ્ટાંત 31