________________ પ્રતિક્રમણાદિ છોડવાનાં નહિ. શહેરના બીજા અજાણ્યા છેડે જઈ રહેવાનું રાખ્યું. તમે જૈન છો ? જૈન ગૃહસ્થને માગવા કરતાં મરવું ભલું લાગે ? જો જો હોં, સાંજ પડે માત્ર ચાર આના મળે, એવી સ્થિતિ સહર્ષ સ્વીકારી લે છે; પણ પોતે માગણવેડા નથી કરતા. કેમકે ધર્મ લાજે. તો કહેશો કે એ તો એકલા રક્ષા માટે. અમારે તો કુટુંબ સાથે રહેવાનું છે, એના ખર્ચ કેમ ઉપડે ? પરંતુ કુટુંબ આખું ય મહેનત મજૂરી કરી શકે ને ? શું એમાં ગૌરવ છે કે ભિખારીવેડામાં ? જાત મહેનતમાં શોભા છે કે ધનવાનોના ઓશિયાળા કરવામાં ? આજ કેમ આ વાતો ભૂલાઈ ગઈ છે ! વળી ભીખ અને દીનતાથી મેળવ્યા ઉપર ખર્ચ અને રહેણીકરણી પાછાપૂર્વવત છે કાંઈ હલકાઈની હદ ? આ શેઠે તો રેશમી અંગરખા અને લાલ કસુંબી પાઘડી બાજુએ મૂક્યા. જાડી ખાદીનો વેશ પહેર્યો. સવારના કેસરિયા દૂધ, બદામપિસ્તા, ખારી-પુરી વગેરે વિસાર્યું; એ માત્ર બે ટંકી ભોજનમાં આવી ગયા. નીતિપૂર્વકની નિર્દોષ જાત મહેનત ગુણથી શેઠ શોભી રહ્યાં છે; નિશ્ચિત છે ! ઉચિત વ્યય-બે મહાન ગુણથી શેઠ શોભી રહ્યા છે; નિશ્ચિત છે ! ઉચિત વ્યય એટલે શું સમજ્યા? માત્ર વધારે ખર્ચનહિ' એમ નહિ, પણ રોજનું પૈસાનું દૂધ, પૈસાના ફૂલ વગેરે પ્રભુનો ખર્ચ પણ ખરો. કેવા ધર્મને ય શોભાવી રહ્યા છે ! ડાહ્યા લોક કહે છે, ભોગવી જાણતાય આવડ્યું અને છોડી જાણતાય આવડ્યું. આ સ્થિતિમાંય પાછો ધર્મ વધુ કરી રહ્યા છે. ધન્ય છે આવા ધર્માત્માને !" છે હિંમત ? મૂર્ખ લોક ગમે તે બોલે એની દરકાર ન કરો. એક જ વિચારો કે જિનનો સેવક હું, આવા પૂર્વજોનો વંશજ હું, ભૂખે મરી જાઉં તે હા, પણ માગું શા માટે ? મારે તો માગવું ને મરવું તે બરાબર. અરે ! માગવા કરતાં મરવું સારું. ભલે જાત મહેનતમાં અને સાદા જીવનમાં અગવડ વેઠીશ, ગમે તેમ ચલાવીશ, પણ શ્રાવિકાની | ધર્મ પર અતૂટ શ્રદ્ધા - ધર્મી શેઠનું દષ્ટાંત 53
