________________ હીરાના દાગીના માટે તમારે ધર્મ ગુમાવી વેપાર કરવો છે ? “એવા દાગીનાનો મને જરાય મોહ નથી. તમે ધર્મધ્યાન કરતા રહો એ મારે મન મોટા દાગીના છે. એ જ મને બહુ ગમે છે.' શેઠ શું કહે ? “ભલે' કહે? ના રે ના, એ વેપારમાં રચ્યાપચ્યા રહેતા હતા તે થોડા જ પત્નીને હીરાની બંગડીઓ પહેરાવવા માટે ? એમને વેપારીઓમાં એક જબરા વેપારી તરીકેની નામના પસંદ હતી, તેમ રૂપિયાના ટેરના ઢેર કરવા હતા, લોકમાં મોટા શ્રીમંત તરીકેની ખ્યાતિ જાળવી રાખવી હતી, તેથી વેપારની જ એક લેશ્યા હતી, એટલે પત્નીના ઉત્તર પર કહે - તમારે ઠીક છે, બોલવું સહેલું છે. તમારે હીરાની બંગડીઓ ના હોય તો અમારે સારા સમાજની વચ્ચે રહેવું શી રીતે ?" આ જોયું? હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા. વાત આ હતી કે સુખલાલ શેઠને ભારે અનુકૂળતામાં આત્માની અને ધર્મની વેશ્યા જ નહોતી. તેથી પત્નીના ધર્મ માટેના બોલ મન પર લે જ શું કામ? એને તો ગમે તે ગમે તે દલીલથી તોડી જ નાખવાની. દા.ત., વેપાર શું કે પરિગ્રહ શું કે કોઈ સત્તા ખુરસી-હોદ્દો શું એની આંધળી આસક્તિ ખતરનાક છે. આત્મ-ચિંતા ને ધર્મલગન જાગવા જ ન દે. આમ છતાં શ્રાવિકા અવરનવર ગામમાં સાધુ મહારાજ આવે ત્યારે શેઠને એમનો સત્સંગ કરવા પ્રેરણા કરતી, પરંતુ એ પ્રેરણા બહેરાના કાન પર પડે એવી સ્થિતિ થતી. સંસારની વિવિધ માયા ભંડી : વેપાર એ સંસારની માયા છે અને સંસારની માયા ભૂંડી છે. એ જીવને એટલો પકડી રાખે છે, જીવને વેશ્યાની જેમ એવો આંજી દે છે, કે પછી એને બીજુ સૂઝે જ નહિ. અંધારી રાતે રસ્તા પર સામેથી શત્રુંજય તીર્થ ભેટ્યાની કદરદાની - સુખલાલ શેઠનું દષ્ટાંત 113)
