________________ બાઈ કહે, પરંતુ તમને પરલોકની ચિંતા નથી થતી? કે પરભવે હું ક્યાં જઈશ અને ત્યાં શું પામીશ?' - આ કહે, “એવી મફતિયા ચિંતા કરી મગજ શું કામ બગાડવું?” પત્ની કહે, “એ ચિંતા નકામી નથી. જુઓ અહીં વેપાર અને પૈસાની અનુકૂળતા કેમ બની આવે છે, જાણો છો ? હોશિયારીથી પૈસા મળે છે એમ સમજતા નહિ. હોશિયારી તો આજે કેટલાયની પાસે છે. છતાં એમને આ અનુકૂળતા નથી બનતી, ત્યારે તમારે બની આવે છે, પૂર્વધર્મસાધનાથી જે પુણ્ય ઊભું કરેલું, એથી અહીં આ અનુકૂળતા પામી રહ્યા છો. તો હવે અહીં જ ધર્મ નહિ સંભાળો તો આગળ પર શું દેખવા પામશો ?' શ્રાવિકાએ મુદ્દાસર યુક્તિપૂર્વક વાત સમજાવી પરંતુ શેઠને ગળે શેની ઊતરે? એક જ જવાબ હતો કે, “આ બધી ચિંતા તમે તમારે કર્યા કરો.” હવે શ્રાવિકા મૌન પકડે છે. બીજું શું કરે? વળી ક્યારેક નગરમાં સારા વિદ્વાન સાધુ મહારાજ આવ્યા હોય ત્યારે પાછી એ તો શેઠને એમનું વ્યાખ્યાન સાંભળવા જવા કહેતી, પરંતુ શેઠ કહે, “મને ફુરસદ નથી.” આ કહે, “પણ થોડું સાંભળો તો ખરા, તો કાંઈક બોધ મળે.' શેઠ કહે, “એ સાંભળવા જાઉં, ત્યારે આ વેપારનું કોણ સંભાળશે ?' શ્રાવિકા કહે, “એટલું ઓછું સંભાળે શું બગડી જવાનું હતું ?' અહીં શેઠ જવાબમાં નવો ઇસ્યુ (મુદ્દો) કાઢ્યો. શેઠ કહે, “તે આ તમે હીરાની બંગડીઓ પહેરો છો તે શી રીતે આવે છે? વેપારમાં પૂરું ધ્યાન ન રાખીએ, તો એવી કમાણી શી રીતે થાય ?' શ્રાવિકા ધર્મની લેશ્યાવાળી હતી. એને કાંઈ એવો દાગીનાનો મોહ નહોતો. એણે તો તરત કહી દીધું, તો તમે એમ કરો, આ હીરામાણેકની બંગડીઓ લઈ લો.” અનોખો વાર્તાસંગ્રહ | 112
