________________ સુખલાલશેઠને હવે પોતાનાં પૂર્વ જીવનની અધમતા અને દુષ્કૃત્યો પર પારાવાર ખેદ થાય છે. પશ્ચાત્તાપની આગ સળગે છે. સાથે ગુરુ મહારાજ આ જીવનને સ્વ-પરને માટે જે મંગળકારી બને એવાં સત્કૃત્યો ઉપદેશ છે, એની અલૌકિક્તા પર એનું દિલ ઓવારી જાય છે. એ સાધવાના કોડ જાગે છે, એટલે યાત્રાના માર્ગમાં આવતા ગામ-ગામમાં ધર્મક્ષેત્રોમાં છૂટે હાથે ધનનો વ્યય કરે છે. આમાં વળી, ગુરુ મહારાજ સમજાવે છે કે આ ધનવ્યયથી તેને ધર્મક્ષેત્રોની તો આરાધનાના મહાન લાભ મળે જ છે, પરંતુ શત્રુંજય મહાગિરિની યાત્રા નિમિત્તે નીકળ્યા હોઈને આ સત્કૃત્યો થાય છે તેથી એમાં શત્રુંજય મહાગિરિની ઉપાસનાનો ય ભવ્ય લાભ મળે છે. ત્યારે, શત્રુંજય મહાગિરિની ઉપાસના એટલે ? એ તો તે મહાતીર્થની ઉપાસના કરે છે કે જેણે અનંતા આત્માને સર્વસંગછોડાવીતાર્યા છે, જન્મ-મરણની કારમી ચુંગાલમાંથી કાયમને માટે મુક્ત કર્યા છે ! એવા અનુપમ તારક તીર્થની ઉપાસના કરાય તે જો એ લક્ષ રાખીને કરાય કે અનંતાને નિષ્કલંક-નિર્વિકાર કરાય, એમાં એ અનંતા મોક્ષ પામેલા અને પરમાત્મા બનેલાની ઉપાસના એમણે સાધેલ સર્વવિરતિ-મહાસંયમ, અપ્રમત્તતા, ઉચ્ચ ભાવના, ઉચ્ચ આત્મપુરુષાર્થ, ઉચ્ચ ધર્મધ્યાન–શુકલધ્યાન અને અનાસક્તિયોગની ઉપાસના ! કેટલા અપૂર્વ લાભો ! આવી મહામહિમાવંતી સિદ્ધગિરિની ઉપાસના મહાન સદભાગ્ય હોય એને જ મળે.માટે એ મળ્યા પછી એની વિવિધ ઉપાસના કરવામાં કમી રાખવી નહિ. ગુરુ મહારાજના મુખે શત્રુંજય મહાગિરિનો આ મહિમા અને તે પણ અનેકો જે આ મહાતીર્થથી પાવન થઈ ગયા એનાં દષ્ટાંતો સાથે સાંભળવા મળે છે એથી સુખલાલ શેઠનો ભાવોલ્લાસ ઓર વધી જાય છે. “અહો ! આવું અતુલ મહિમાવંતુ મહાતીર્થ મને મળે છે ! એના હૈયે શત્રુંજય તીર્થ ભેટ્યાની કદરદાની - સુખલાલ શેઠનું દષ્ટાંત 123|
