________________ જીવનમાં તપ એ ચિત્ત સમાધિ પ્રેરક અને મહા કલ્યાણકારી છે. અને પછી તપ કરી કરીને એ શ્રદ્ધાને અમલી બનાવતો જાય, તો તપધર્મ પરની શ્રદ્ધા ઓર વધે છે, આ વસ્તુ અનુભવની છે, અનુભવગમ્ય છે. અનુભવ ન કરે એને તો કાં એમ થાય કે, “તપથી ભૂખે મરીએ એમાં વળી ચિત્તને સમાધિ-પ્રસન્નતા મળતી હશે ?' અથવા એમ થાય કે, “ભાઈ ! જ્ઞાનીઓએ કહ્યું તો છે, એટલે એમાં શંકા ન થાય, પણ આપણને અનુભવ નથી થતો, “અરે, ભલા આદમી ! અનુભવનો પ્રયત્ન કરવો નથી તો અનુભવ ક્યાંથી થાય ? બાકી નિષ્ઠાથી કરનારાનાં જીવન જો કે એમના ચિત્ત કેવી સુંદર સમાધિ અને પ્રસન્નતા અનુભવે છે ! આ જ વાત છે - શ્રદ્ધા પ્રમાણે અમલ કરતા જાઓ તો અનુભવ થવા માંડશે. અને શ્રદ્ધા વધતી જશે. દાનધર્મ પર શ્રદ્ધા છે કે જીવનને પરિગ્રહ કે એનો ઉપભોગ અજવાળનાર નથી, પરંતુ પરિગ્રહનું દાન અજવાળનાર છે અને પછી એ શ્રદ્ધાનો અમલ કરવારૂપે દાન કરતા રહેવાય, તો દાનધર્મની શ્રદ્ધા વધુ વિકસ્વર બને છે. વિદ્યાપતિ શેઠને દાનધર્મની શ્રદ્ધા આમ અમલથી વધુ જોરદાર બની છે, તેમજ આજે દાનમાં ભંડાર આખો ખાલી કર્યો છતાં બીજે દિવસે ભંડાર ભરેલો જોતાં પુણ્ય ખૂબ વધી ગયાની કલ્પના પર પણ એ પુણ્યના કારણભૂત દાનધર્મની શ્રદ્ધા જોરદાર છે. આમ શેઠને પુણ્ય અને ધર્મશ્રદ્ધા ખૂબ વધી ગયા હોવાથી, અત્યારે થતી ગભરામણ એ પુણ્ય અને શ્રદ્ધાના પ્રભાવે શાની લાંબી ટકે ? ગભરામણ તો આમ ગઈ, કેમકે ત્યાં આકાશવાણી થઈ કે - અનોખો વાર્તાસંગ્રહ 134
