________________ માને, તો એમના પર આપણે શા સારુ વિશ્વાસ મૂકી એમને પોતાના ગણવા? પરંતુ પછી તરત આ ગણતરી આત્મહિતના પ્રસંગમાં ઉતારી કે એકલા કાકાને શું રોઉં? જો કાકા આત્મીય નથી તો પિતા વગેરે પણ ક્યાં આત્મીય છે? એ એક દિવસ મને પરાયાની જેમ છોડનારા છે. માત્ર ચેતન જીવો જ નહિ, પરંતુ દુનિયાના જડ પદાર્થ પણ મને પારકાની જેમ છોડનારા છે. કોઈ આત્મીય નથી, કશું આત્મીય નથી. આખો સંસાર એવો છે. સંસારની એકેક ચીજ એવી છે જે આપણી સાથે રમત કરે, દગો રમે યા નુકસાનકારી નીવડે; અને જે ખરેખર આપણી પોતાની નહિ કેમકે ક્યારે છુટી પડે, બગડી જાય, ચાલી જાય એનો પતો નહિ અથવા અંતે આપણે તો એને છોડીને જવું જ પડે. આપણી પોતાની ચીજ હોય તો એ આપણી સાથે રહે. સાથે જ ચાલે, હંમેશા આપણા લાભમાં જ ઊતરે આમ જ્યારે સંસારમાં કશું આત્મીય નથી, ને દેવાધિદેવ અને એમનો સંયમમાર્ગ ખરેખર આત્મીય છે અને એ અહીં મળી શકે છે, તો મારે શું કામ અનાત્મીયને પકડી બેસી રહેવું? માટે સંયમમાર્ગ જ પકડી લેવો વ્યાજબી છે.” એમ કરી એમણે તરત ચારિત્ર લઈ લીધું. આ એમની ઉત્તમતા કે દુન્યવી હિસાબ આત્મહિતની ચિંતામાં ઉતર્યો. (7) શ્રેણિક કૃષ્ણની ઉત્તમતા H અખંડિત વ્રત-નિયમથી ઉત્તમતા આવે ? આત્માને ઉત્તમ બનાવવો છે? તો જીવનમાં મોટા નહિ સહી; કો નાના પણ વ્રત નિયમ સંકલ્પ કરતાં ચાલો અને ગમે તે સંયોગમાં અખંડ સુરક્ષિત પાળે રાખો, તો ઉત્તમતા કેળવાતી જશે. જીવનમાં કોઈ જ સારા વ્રત-નિયમ-સંકલા નથી એ ઉત્તમતા શી રીતે કેળવી શકે ? રાજા શ્રેણિક અને કૃષ્ણ મહારાજાને બીજા વ્રતનિયમ ન સહી તોપણ સમ્યકક્યત્વનો સંકલ્પ એટલો જોરદાર પળાતો કે એનાથી એમનામાં સામાને ઉત્તમતા નહિ પણ મહાઉત્તમતા પ્રગટી ગયેલી ! જેના આધાર પર એમણે તીર્થકર બનવાની યોગ્યતા ઊભી અનોખો વાર્તાસંગ્રહ 86
