________________ જિનની થોડી પણ ગુલામીમાં ફળ મહાન મળે છે. હવે શેઠની કાયામાં કૌવત ન હતું, માટે ચારિત્ર વિના અટક્યા હતા. બાકી તો એવા વૈરાગી બની ગયા હતા કે તાકાત આવે તો લેવાની તૈયારીવાળા હતા. અવસરની રાહ જોતા હતા. અસાધ્ય રોગીને પણ કોઈ કીમિયાગર આવીને કહે, “છ મહિનાં કડવાં ઔષધ લેવાં પડશે તો સાજો થઈશ.” તો એ માટે તૈયાર ન થાય ? જરૂર થાય કેમ? આરોગ્ય ગમે છે. આરોગ્યની આશામાં જો રોગી તૈયાર, તો જે વસ્તુ પૂર્ણ આરોગ્ય લાવે તે પળે પળે યાદ આવ્યા વિના કેમ રહે? ઘોર નિરાશામાં આશા કેમ ન રખાય? ડોક્ટરે નક્કી કહ્યું હોય, મરવાનું છે હવે, માટે તેમ નથી, તોય દરદી રુએ છે. “હાય, એમ જ મરવાનું? આ રોગ મને ક્યાંથી વળગ્યો?' દરદીને આરોગ્ય ગમે છે. લઘુકર્મી આત્માને ભાવ આરોગ્ય એટલે મોક્ષ ગમે, ચારિત્ર મોક્ષને લાવનાર છે, માટે ચારિત્ર ગમે. એવું ગમે કે, એ વિના આત્મા રડી રડીને દિવસ કાઢે. શેઠની આ સ્થિતિ હતી. એમાં યોગ્ય ગુરુ મળ્યા, પ્રોત્સાહન આપ્યું, તો શેઠે ચારિત્ર લીધું; સુંદર પાળ્યું; અને સમાધિમાં કાળ કરી ઉચ્ચ દેવલોકે ગયા. પ્રમાણિકતા આજે પણ તે છે દિ. દ. વર્ષ-૩૫ અંક 20/21 જિનવાણી અમૃતધારા - રમેશભાઈ ડ્રાઇવર ઓ રિક્ષાવાળા ભાઈ ! આ પોટલું શાનું છે ?' પોતાનો માલસામાન રિક્ષામાંથી બહાર કાઢી લીધા બાદ રિક્ષામાં રહેલું મેલું–મેલું પોટલું બતાવતા ભાડાની રિક્ષામાંથી ઊતરેલી એક વ્યક્તિએ પ્રશ્ન કર્યો. “એ તો મારી ગાડીનું કામ કરવા માટે ચીંદી લાવ્યો છું.” રિક્ષાવાળાએ ઠાવકાઈથી જવાબ તો આપી દીધો, પણ એને ખબર પ્રમાણિકતા આજે પણ જીવે છે 57.
