________________ કોડ પહેલાં પૂરા થવા જોઈએ.' એમણે કેઈ અભિમાનના ઘરના તુચ્છ વિચાર કર્યા નહિ કે, “જમાડ્યું જમાડ્યું? એ શું જમાડવાનો હતો ? જાગવું મોડું છે, ને જમાડવું પહેલાં છે ! ભલેને મારી વિરુદ્ધ લવારા કરતો, એનું જરાય ચાલવા ન દઉં. બહુ ગરબડ કરશે તો ઉખડી જશે.” ના, આવો કોઈ વિચાર નહિ. એ અભિમાનના વિચાર છે, તુચ્છતાના અશુભ વિચાર છે, ને અનોપભાઈને એની જરૂર નથી. એમને તો જરૂર છે શુભ વિચારની તેથી સામાની આડાઈ કે પોતાની વિરુદ્ધ બખાળાને મહત્ત્વ જ ન આપ્યું, કશી સ્વમાનહાનિ માની નહિ; પણ સામાએ એક કોડિલા જીવ તરીકે ન્યાય આપ્યો, “હોય એ પણ જીવ છે, એને ય કોડ થાય. આપણે એના કોડ પૂરા કરવાના.” મૈત્રી ક્ષમા આદિ શુભ ભાવની અને સ્વાર્થના નહિ પણ પરાર્થના શુભ વિચારની જ એમને જરૂર લાગેલી છે, તેથી પ્રસંગ મળતાં એ શું કામ ચૂકે? અનોપભાઈ તરત બીજી સવારે ઉઠીને દેવદર્શન કરવા નીકળ્યા ત્યારે પેલા ભાઈના ઘરે પહોંચ્યા. પેલો ક્ષણભર તો હેબતાઈ જ ગયો કે, “હું જેની વિરુદ્ધ બોલું છું એ મોટા શેઠ મારા ઘરે ચાલીને આવે છે?' એ સફાળો ઊભો થઈ ગયો, શેઠને આવકાર્યા, “પધારો શેઠ પધારો.' ઘરમાં લાવીને બેસાડ્યા ગાદી પર. પૂછે છે, “મને આપને ત્યાં બોલાવી લેવાને બદલે આપ આટલે પધાર્યા ?' હા, કામ માટે હોય એટલે તો મારે જ આવવું જોઈએ ને ?' “તો ય શું ? આપ મોટા માણસ આપના કામ માટે પણ અમને નાનાને ઘરે બોલાવી શકો છો. ફરમાવો મારા લાયક સેવા ?' અનોપભાઈ કહે, “કાલે મારા સાંભળવામાં આવ્યું કે આપને ત્યાં લગ્નપ્રસંગ આવે છે, ને આપને નાત જમાડવાની છે.” આ ભાઈ કહે, “હાજી શેઠ ! વાત સાચી છે.' 72 અનોખો વાર્તાસંગ્રહ
