________________ જયદેવ ખંભાત જાય છે, યુદ્ધવિદ્યાનું શિક્ષણ ઘણુંજ કઠિન છે, કેમ ખરું ને?” વસ્તુપાળે પ્રશ્નો પૂછવાનું શરૂ રાખ્યું. હા.” જયદેવે માત્ર હા કે ના એ બે શબ્દને જ ઉપયોગ કરવા માંડયો. ઠીક.” એટલું કહીને મંત્રીશ્વરે વાતનો વિષય બદલીને પૂછ્યું“તમે ખંભાત જવાને ખુશી છે કે નહિ ?" કેમ?” જયદેવે જવાબ આપવાને બદલે સામો પ્રશ્ન કર્યો. “તમને ખંભાત મેલવા માગું છું.” મંત્રીશ્વરે કહ્યું.. “શા માટે ? " જયદેવે હિંમતથી પૂછ્યું. ખંભાતના એક અધિકારીની જગ્યાએ તમને નિયુક્ત કરવાને. મેં વિચાર કર્યો છે.” મંત્રીશ્વરે ઉત્તર આપે. -- - , “ખંભાતના અધિકારીની જગ્યાએ?” જયદેવ આશ્ચર્ય પામે. “હા.” મંત્રીશ્વરે તરતજ જવાબ આપે. “પણ મારાથી એ જગ્યાનું કામ થઈ શકશે ખરું?” દેવે સરલતાથી પ્રશ્ન કર્યો. કેમ થઈ શકશે નહિ? જરૂર થઈ શકશે.” મંત્રીશ્વરે સત્તાવાહક અવાજે જવાબ આપે. જયદેવ મંત્રીશ્વરનો એ જવાબ સાંભળીને વિચારમાં પડી ગયું. તે શું કારણથી પિતાને ખંભાત મોકલવા માગે છે, એ સમજી શકો નહિ તેણે પુનઃ પૂછ્યું. “મારે ખંભાત કયારે જવાનું છે ?" “અત્યારેજ” મંત્રીશ્વરે કહ્યું. “અત્યારેજ?” જયદેવે આશ્ચર્ય પામીને પૂછ્યું. “હા.” મંત્રીશ્વરે શાંતિથી કહ્યું. પણ આવતી કાલે જવાય તે કાંઈ હરકત છે?” જયદેવે પુનઃ પૂછ્યું. “તમારા પ્રયાણને માટે અત્યારે બધી તૈયારી કરી રાખેલી હોવાથી તમને કોઈ પણ પ્રકારની હરકત આવશે નહિ. વળી ત્યાં જવાની ઘણુંજ અગત્ય છે અને તેથી હું તમને અત્યારે જવાને આગ્રહ કરી રહ્યો છું.” મંત્રીશ્વરે જવાબ આપે. “ભલે, મારા પિતા આ વિષયમાં સંમત થશે, તે મને ખંભાત જવામાં કઈ અડચણ નથી.” જયદેવે સરલ ભાવથી કહ્યું.
