________________
કોઈ મહેનત કરે, મજૂરી કરે, મગજમારી કરે, મારામારી કરે, બેઈમાની કરે, બેનંબરી કરે.
બધું શા માટે ? કારણકે સહુને જોઈએ છે પૈસો. પૈસો શા માટે ? કારણકે સહુને જોઈએ છે સાધનસામગ્રી. સાધનસામગ્રી શા માટે ? કારણકે સહુને જોઈએ છે સુખ.
સુખ શા માટે ? આનો કોઈ જવાબ નથી. કારણ કે સુખ એ માણસનું અંતિમ લક્ષ્યબિંદુ છે. દરેક પ્રાપ્તિની પાછળ જુદા જુદા ઉદ્દેશોરહ્યા હોય છે, જે સીધાકે આડકતરા સુખના ઉદેશમાં જ ફલિત થતા હોય છે. પણ સુખની પ્રાપ્તિ પાછળ કોઈ અન્ય ઉદ્દેશ હોતો નથી. સુખ એ પસંદગીનો અંતિમ પડાવ છે. વ્યક્તિભેદે સુખની કલ્પના જુદી જુદી હોઈ શકે.
મંકોડાને ગોળમાં સુખ લાગે, ને ગાયને ખોળમાં. વાઘ, દીપડાને માંસમાં, ને ઘેટાં બકરાંને ઘાસમાં. કીડીને સાકરમાં સુખ લાગે, સુખશીલને ચાકરમાં સુખ લાગે. માનાકાંક્ષીને પ્રતિષ્ઠામાં મજા આવે, ભૂંડને વિઝામાં મજા આવે. વ્યક્તિની અવસ્થા બદલતા ,
બાળકને રમકડાં ગમે, કિશોરને રમત ગમે, યુવાનને વિષયો ગમે, પ્રૌઢને પૈસો ગમે ને વૃદ્ધને વિસામો ગમે.
સુખના અધિષ્ઠાન અંગેની તેની કલ્પનાઓ પરિવર્તનશીલ હોય એટલું જ સુખ અંગેની કલ્પના બદલાતા તેને મેળવવાની પ્રક્રિયામાં પણ ફેરફાર થાયતે બને. પણ મૂળભૂત ઉદ્દેશ સુખનો બધાનો બધે કાયમ રહે છે. તે ક્યારેય ફેરવી શકાતો નથી. સુખ અંગેની પરિભાષા ફરી શકે, પણ “મને સુખ જોઈએ છે આ ભાષા ફરી શકતી નથી. અત્યારે પરિભાષા જ ફરી છે.
સૈકાઓથી સુરક્ષિત રહેલી સુખની પરિભાષા સાથે ચેડા કરવાનું કામ કોણે કર્યું ?
