________________
૧૨
જેમ લેખંડની શીલા પતે પાણીમાં ડુબે અને તેના આંશ્રિતોને પણ. ડુબાડે તેવી રીતથી આરંભ-સમારંભવાળા ગુરૂઓ પિતે સંસાર સમુદ્રમાં ડુબે ને બીજાઓને પણ ડુબાવે છે. તેવાઓને સંગ કરવો તે સર્વથા અર્ધગતિનું કારણ છે. તથા ગચ્છમાં આચાર્યાદિ અનાચારને સેવનાર હેય સ્ત્રી વગેરેના સંગવાળા હોય તેવા ગચ્છને સર્વથા ત્યાગ કરે તથા પંચમહાવ્રતાદિ ઉત્તરગુણનું સ્વરૂપ તથા દીક્ષા ગ્યા જીવને વિચાર તથા આચાર્યપદને યોગ્ય કે જીવ હાય હીન આચારવાલાઓ સાથે આલાપ–સંલાપ તથા વિશ્વાસ અને તેઓની સ્તવના વિગેરેને સર્વથા નિષેધ જણાવ્યું છે, નરકમાં રહેવું સારૂ પણ હીન આચારવાલાઓ સાથે રહેવું તે આત્માને દુઃખદાઈ છે એવા હીનાચાર્યોની આગળ વંદન નમસ્કાર કરવા ગુરબુદ્ધિએ એગ ઉપધાન કરવા તે નિષ્કલ છે. એવું અનેક પ્રકારે મહાપુરૂષે લંબાણથી અહીં જણાવ્યું છે.
હવે સુસાધુઓનું સ્વરૂપ જણાવ્યું છે. જેને જરાપણ સહવાસ કરવાથી આત્મા ઉચ્ચ સ્થિતિને પામે તેવા સુગુરૂઓને સંગ તેમજ તેઓને ગછ પણ મહા ભાગ્યશાળીઓને મળે છે. વિગેરે નિરૂપણ છે. અને તારૂ અને મારૂ કરનાર સાધુઓ તથા શ્રાવકે નામના જ કહેલા છે. સુગુરૂ કેને કેવા કેવા પ્રકારના હેય. આહારાદિને કેવા પ્રકારે ગ્રહણ કરે. કેટલા ઉપગરણ રાખે. કેવી વસતિમાં રહે અને ગચ્છ કેવા પ્રકાર તથા ગચ્છ કોને કહેવો સંયમના પ્રકાર અને મહાવ્રતો તથા ઉત્તરગુણનું વિવેચન કર્યું છે. ગુરૂઓ સ્ત્રીઓ અને સાધ્વીઓ સાથે સર્વથા આલાપ સંતાપનો ત્યાગ કરનાર હોવા જોઈએ: વિતરાગદેવની આજ્ઞાનુસાર ઉત્તમ પ્રકારના સંયમ માર્ગમાં વર્તનાર હોવા જોઈએ આચાર્ય મહારાજના છત્રીસ ગુણની છત્રીશ ગાથાઓ ઉપાધ્યાયના પ્રીશ ગુણ તેની પચીશ ગાથાઓ તથા સાધુ મહારાજના સત્તાવીશ ગુણ તેની સત્તાવીશ ગાથાઓનું પણ વર્ણન આવે છે. આચાર્યાદિ પોતાના ગુણોએ કરીને સહીત જે ગચ્છમાં વસતા હોય તે ગચ્છ કહેવાય. અને તેવા ગચ્છનું ભવ્ય જીવોએ આલંબ
