________________
ભવ ૩ જે
મરીચિએ જવાબ આપ્યો :
“હે ભદ્ર! મેં તને જે સાધુધર્મ સંભળાવ્યું, એ જ સાચો સાધુધર્મ છે, પણ તેને પાળવાની મારી શક્તિના અભાવે મારાથી પાળી શકાય તેવા ત્રિદંડીપણાને મેં સ્વીકાર કર્યો છે. તમે જરાપણ શંકા લાવ્યા વગર પ્રભુને શ્રમણધર્મ સ્વીકાર કરે.”
હજીપણ મરીચિને હૈયે સમ્યકત્વને દીપક પ્રકાશને હતે, એટલે કપિલને આ પ્રમાણે જવાબ આપે.
કપિલે મરીચિને ફરી પૂછ્યું :
હે ભગવન! શું તમારા માર્ગમાં ધર્મ નથી ?
આ સાંભળીને મરીચિ ચિંતવવા લાગ્યું કે કપિલને યતિધર્મ પ્રત્યે આદર નથી જણાતે, મારા ધર્મ પ્રત્યે આદરભાવ જણાય છે. મારે પણ ગ્રામાંતર જવામાં છત્ર, કમંડળ, આદિ ઉપકરણો ઉપાડવામાં તથા શરીરે ગ્લાનિ થતાં એકાદ સેવક સહાયકની જરૂર પડે છે, માટે જ હું એને પરિવ્રાજકની – દીક્ષા આપું !
દીપક હવે બુઝાઈ જવાની સ્થિતિ ઉપર આવી ગયો હતે, એટલે મરીચિએ કપિલને ઉત્સુત્ર-પ્રરૂપણા કરીને મિથ્યાવચનયુકત પ્રત્યુત્તર આપ્યો :
હે ભદ્ર! શ્રમણમાર્ગમાં ધર્મ છે અને અહીં પણ ધર્મ છે.”
પ્રબળ મિથ્યાત્વના ઉદયના કારણે કપિલ શ્રમણધર્મ સ્વીકારવા તૈયાર ન થયું અને મરીચિ પાસે પરિવ્રાજક દીક્ષા લેવા ઉત્સુક બન્યા.
અપથ્ય ભેજનથી જેમ વેદનાજનક રોગ ઉત્પન્ન થાય છે, તેમ ઉસૂત્ર પ્રરૂપણું એટલે શ્રી જિનાગમ, જિનવચનરૂપ સિદ્ધાંતથી વિપરિત પ્રરૂપણા કરવાથી મિથ્યાત્વરૂપી ભયંકર પાપ ઉપાર્જન કરી, મરીચિએ એક કડાકોડી સાગરોપમ પ્રમાણ પિતાને સંસારકાળ વધારી મૂકે.
મરીચિએ કપિલને પિતાની પરિવ્રાજક દીક્ષા આપી અને કેટલાંક બાહ્ય કષ્ટાનુષ્ઠાન પણ શીખવાડ્યાં. મરીચિને પિતાના પરમ ઉપકારી સ્વામી સમાન સમજી તેમની ઉપાસના કરતા કપિલ પોતાના ગુરુ સાથે ભમવા લાગ્યા.